از دعاهاى امام سجاد عليه السلام است در درخواست عفو و گذشت و رحمت و مهربانى به شرح ذیل می باشد:
• خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست، و شهوتم را از هر حرامى درهم شكن و حرص و آز را به هر گناهى برافكن، و مرا از اذيت و آزار هر زن و مرد مؤمن و مسلمان بازدار.
• بار خدايا، هر بنده اى كه درباره من آن كرده كه نهى اش كرده اى، و هتك حرمتم كرده با آن كه منعش نموده اى، و اينك با آلودگى ستم به من مرده است و يا هنوز زنده است و حقى از من به گردنش مانده، او را بيامرز و حق مرا كه به گردن اوست ببخشاى و بر آنچه دوباره كرده آگاهش منماى و در آنچه به روزم آورده رسوايش مفرماى. بار خدايا، گذشتى كه درباره ايشان روا داشته ام و صدقاتى كه بر آنان ارزانى كرده ام پاك ترين صدقات بخشندگان و برترين درود تقرب جويان گردان.
• و در برابر عفوى كه كردم عفو خودت نصيبم فرماى و در مقابل دعايم براى آنان رحمتت بهره ام نماى تا همه ما به فضل و كرمت سعادتمند گرديم و در پرتو احسانت نجات يابيم.
• پروردگارا، هر بنده اى كه از من به او آسيبى رسيده يا از من گزندى ديده، خواه از شخص من يا از سوى من به او ستمى روا شده و حقش تباه كرده ام يا مانع دادخواهى اش گشته ام، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و او را به بزرگوارى ات از من خشنود ساز، و حقش را از جانب من خودت بپرداز.
• و مرا در عقوبتى كه آن را درخورم مينداز، و از كيفرى كه عدل تو به آن حكم مى كند برهان كه نه نيرويم تاب عقوبتت دارد و نه طاقتم ياراى تحمل عذابت باشد، كه اگر بر پايه داد كيفرم كنى بنيادم براندازى اگر بر من خلعت مهر و محبت نپوشى تباهم كرده اى.
• خدايا، از تو آن عطايى را خواهم كه بذلش چيزى از تو نكاهد و بر گرفتن بارى را از دوشم خواستارم كه بر گرفتنش بر تو گران نباشد.
• پروردگارا، از تو بخشش خويش خواهانم كه مرا نيافريدى تا با آن زيانى از خود دفع كنى، يا راه به سودى جويى، بلكه بيافريدى تا قدرتت را بر آفرينش چنين چيزهايى اثبات كنى و بر توانت در خلقت امثال آن اقامه دليل نمايى.
• بار خدايا، از تو مى خواهم كه بارگران گناهانم كه به زانويم درآورده بردارى، و مرا بر آنچه تحملش بسى گران است يارى نمايى.
• سپس بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا با آن كه ستم به خود روا داشته ام بيامرز و رحمتت را به برگرفتن بارگران گناهم بگمار كه چه بسيار گناهكارى كه رحمتت او را فراگرفت و چه بى شمار ستمگرى كه عفوت شامل حال او گشت.
• پس بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا سرآمد كسانى ساز كه با عفوت آنان را از سقوط در پرتگاه خطاكاران نجات داده اى، و با يارى ات از ورطه هلاكت رهانيده اى، پس چنين كسى رهايى يافته عفو تو از اسارت خشمت باشد، و آزاده احسان تو از بند عدل تو بود.
• بى گمان خدايا اگر با من چنين كنى در حق كسى كرده اى كه سزاى عقوبتش را انكار نمى كند و خويشتن را هرگز از سزاوارى عذابت مبرا نمى دارد.
• خدايا، اگر چنين كنى در حق كسى كرده اى كه بيمش بيش از آرزويش به رحمتت باشد و نوميدى اش به نجات استوارتر از اميدش بود، البته نه چنان است كه نوميدى اش از سر يأس به رحمت باشد يا از آن روست كه با اميدواريش قصد فريب خود دارد، بلكه به سبب كم شمارى حسناتش در برابر گناهانش و ناكارايى دليلش در ارتكاب خطاهايش است.
• ولى تو اى خدايم سزاوارى كه راستگويان به رحمتت غره نشوند، و گناهكاران از عفوت مأيوس نگردند تو چنان بزرگ پروردگارى كه فضل و رحمتت از هيچ كس دريغ نمى كنى و از احدى تمام حق خود بازنمى ستانى.
• خدايا، يادى برتر از ياد تو نباشد نامى مقدس تر از نام تو نبود و نعمتت در ميان آفريدگان آشكار و گسترده بود. پس بر اين امور ستايش تنها تو را سزد اى پروردگار جهانيان.
