بركرانه ی صحیفه ی سجادیه

1- خداوند آخرین مقصد آرزوهاست.او نعمت‌ ‌هایش را به بها نمی‌دهد و به بهانه میدهد. خداوند كریم و بخشنده و مهربان، عطاهایش‌ ‌را به كدورت منت نمی‌آلاید‌.

2- خداوند كسی است كه به وسیله او از خلق می‌توان بی‌ ‌نیاز شد، ولی هیچ گاه از او نمی‌توان بی نیاز شد‌.

‌ 3- به سوی خدا بروید‌. فقط از خدا‌ ‌درخواست رفع نیازها و احتیاجات و گرفتاریهایتان را بنمائید‌.

4- مسئلت‌های شما (هر‌ ‌قدر هم فراوان باشد) گنج‌های خدا را خالی نمی‌كند‌.

‌ 5- برای برآورده شدن حاجتتان و رفع فقر و‌ ‌گرفتاری به هیچ وسیله‌ای جز خدای تبارك و تعالی پناه نبرید‌.

6- جایگاه طلب حاجت و‌ ‌راه رفع گرفتاری و فقر، پناه بردن و مسئلت نمودن از درگاه باری تعالی است. ‌

‌ 7- هر كس‌ ‌حاجت خود را به یكی از بندگان محتاج و فقیر خداوند بگوید، یا او را بجای خدا وسیله‌ ‌بر آمدن حاجت یا حاجتهایش قرار دهد، خود را در معرض نومیدی و زیان قرار داده و نمی‌تواند انتظار احسان از جانب خداوند برای خودش را داشته باشد‌.

‌ 8- حاجت خود را به‌ ‌كسانی كه خودشان حاجتشان را نزد خدا می‌برند و بی نیاز از خدا نیستند،‌ ‌نبرید‌.

9- حاجت خود را به كسی بگوئید كه همه محتاجان و نیازمندان حاجتشان را به او می‌گویند و او برآورنده حاجت همه مستمندان و محتاجان و حاجتمندان است.

اگر خدا شما را‌ ‌تنها بگذارد، هیچ كس نمی‌تواند شما را یاری كند‌.‌

1- كسی كه به وسیله غیر خدا عزت طلب كند،‌ ‌خوار و ذلیل می‌شود‌.

2- كسی كه به وسیله غیر خدا، ثروت طلب كند، فقیرتر می‌شود‌.‌

برآوردن حاجت‌ ‌فقیر را بر حاجت خودتان ترجیح دهید‌.‌

1- كسی كه به درگاه غیر خدا رو كند، تباه می‌شود‌.

2- كسی كه به سوی غیر خدا، كوچ كند، ناامید می‌شود‌.

3- هر كس از غیر خدا‌ ‌نعمت و روزی طلبد، دچار قحطی و فقر می‌شود‌.‌

هر حاجتی كه دارید، از خدا بخواهید و هر رازی‌ ‌كه دارید به خدا بسپارید‌