بسم الله الرحمن الرحیم

«الحمدلله رب العالمین صلاة و السلام علی سید الانبیاء و المرسلین حبیب الهنا و طبیب نفوسنا ابی القاسم محمد صلی الله علیه و علی اهل بیته الطیبین الطاهرین و المعصومین المکرمین».

عید غدیر، بزرگ‌ترین عید امت

شب غدیر چه شب باعظمت و نورانی‌ای است! پیغمبر اکرم(ص) غدیر را بزرگ‌ترین عید امت معرفی کرده‌اند. ای کاش فرصت گسترده‌ای بود تا بحث عاشقانه‌ای را دربارهٔ غدیر و امیرالمؤمنین(ع) برایتان مطرح می‌کردم. کتاب «تاریخ دمشق» نوشتهٔ اهل‌سنت، در جلد دوم، صفحهٔ یازدهم، حدیث 506 حدیث زیبایی نقل می‌کند؛ به این حدیثی که اهل‌سنت نقل کرده‌اند، خیلی دقت بفرمایید! حدیث خیلی جالبی است و حجت را بر همهٔ مسلمانان جهان تمام می‌کند.

احتجاج امیرالمؤمنین(ع) به حدیث غدیر

بنا به نقل کتاب تاریخ دمشق، عبدالرحمن‌بن‌ابی‌لیلی می‌گوید: من حاضر و ناظر بودم و تماشا می‌کردم که علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) در میدان عمومی شهر، رو به مردم کردند و درحالی‌که مردم را سوگند می‌دادند، گفتند: «اُنْشِدُ اللَّهَ مَنْ سَمِعَ رَسُولَ اللَّهِ یَقُولُ یَوْمَ غَدِیرِ خُمٍّ» من شما را به خدا قسم‌ می‌دهم تا هرکس با دو گوش خودش در روز غدیر خم از پیغمبر(ص) شنید که ایشان فرمودند: «مَنْ کُنْتُ مَوْلاَهُ فَعَلِیٌّ مَوْلاَهُ» هرکس من بر او ولایت دارم، علی بر او ولایت دارد و هر کس من مولا، کارگزار و همه‌کاره‌اش هستم، علی کارگزار و همه‌کارهٔ دین و دنیا و آخرتش است.

-اقرار صحابه به شنیدن سخنان رسول خدا(ص) در روز غدیر

وقتی امیرالمؤمنین(ع) ملت را قسم دادند، «لَمَّا قَامَ فَشَهِدَ» در این گیرودار بلند شدند. چه کسانی بلند شدند؟ عبدالرحمن می‌گوید: «فَقَامَ اثْنَا عَشَرَ بَدْرِیًّا» دوازده نفر که در جنگ بدر در کنار پیغمبر(ص) بودند. بدریون خیلی مورد احترام خدا و پیغمبر اکرم(ص) بودند که دوازده نفرشان در آن جلسه حاضر بودند و هر دوازده نفر از جا بلند شدند. «کَاَنِّی اَنْظُرُ اِلَی اَحَدِهِمْ» انگار من تک‌تک آن دوازده‌‌ نفر را می‌بینم و مشاهده می‌کنم.

پس همهٔ اینها اعتراف و اقرار کردند و گفتند: «نَشْهَدُ اَنَّا سَمِعْنَا رَسُولَ اللَّهِ یَقُولُ یَوْمَ غَدِیرِ خُمٍّ» همهٔ ما حاضر بودیم و شنیدیم که پیغمبر اکرم(ص) در روز غدیر فرمودند: «اَلَسْتُ اَوْلَی بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ اَنْفُسِهِمْ وَاَزْوَاجِی اُمَّهَاتُهُمْ» آیا من نسبت به مردم مؤمن، شایسته‌ترین و مقدّم‌ترین نیستم؟ همهٔ مردم با صدای بلند در روز غدیر گفتند: بله یا رسول‌الله.

اینجا بود که پیغمبر(ص) بعد از اقرار گرفتن از مردم فرمودند: «فَمَنْ کُنْتُ مَوْلاَهُ فَعَلِیٌّ مَوْلاَهُ» کسی که من مولای او، یعنی کارگزار دین و دنیا و آخرتش هستم و شایستگی این را دارم که برنامهٔ دنیا و آخرتشان را به او ارائه بدهند، پس علی مولای اوست. این یعنی بعد از من، علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) کارگزار دین، دنیا و آخرت و ولیّ شماست.

دعا و نفرین رسول خدا(ص) در روز غدیر

بعد پیغمبر رو به جانب پروردگار کردند و فرمودند: «اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاَهُ» خدایا! دوست بدار، هر کسی که علی را دوست دارد. خداوندا! عاشق کسی باش که عاشق علی است.

حالا دو ماه به درگذشت پیغمبر(ص) مانده است؛ چون تقریباً بعد از غدیر، محرّم و صفر بود و پیغمبر(ص) هم در بیست‌وهشتم صفر از دنیا رفتند. دو ماه به وفاتشان مانده بود و این اولین باری بود که در 23 سال عمر نبوتشان نفرین کردند. نفرین در گذشتهٔ عمر پیغمبر(ص) سابقه نداشت و نفرین حضرت به این مربوط بود که کسی حق علی(ع) را پایمال کند. «وَعَادِ مَنْ عَادَاهُ» خدایا! دشمنی کن با کسی که با علی دشمنی می‌کند. خدایا! با ستمکار و ظالم بر علی دشمنی کن. خدایا! با کنارگذارندهٔ علی و کسی که ولایت الهیِ او را قبول نمی‌کند و به‌سراغ ولایت دیگران می‌رود که ولایت شیطانی است، دشمنی کن.

«وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ» خدایا! هرکس که علی را یاری می‌کند، یاری کن.

«وَاخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ» خدایا! هرکس که علی را رها می‌کند، رها کن.

-مصونیت شیعه با ولایت امیرالمؤمنین(ع)

ما خوشحال هستیم که پدران و اجداد ما، معلمان و تربیت‌کنندگان ما، ولایت امیرالمؤمنین(ع) را پذیرفته‌اند و به ما انتقال داده‌اند. این دعایی که پیغمبر(ص) کردند و فرمودند: «اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاَهُ وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ»، شامل حال ماست؛ ولی نفرینش که فرمودند: «وَعَادِ مَنْ عَادَاهُ وَاخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ»، الحمدلله رب العالمین دامن ما را نمی‌گیرد. ما با ولایت امیرالمؤمنین(ع) مصون هستیم؛ چه در دنیا، چه در وقت مرگ، چه در عالم برزخ و چه در قیامت.

رومی، نشد از سرّ علی کس آگاه ××××××××× زیرا که کس آگاه نشد از سرّ الله

یک ممکن و این‌همه صفات واجب ×××××× لا حول و لا قوة الّا باللّه

یعنی این‌همه صفات الهی در یک مخلوق متجلی است!

 قم-کاشان/ برنامهٔ حکیمانه/ ربیع‌الاول/ پاییز 1399ه‍.ش./ جلسهٔ ششم