بسم الله الرحمن الرحیم

«الحمدلله رب العالمین صلاة و السلام علی سید الانبیاء و المرسلین حبیب الهنا و طبیب نفوسنا ابی القاسم محمد صلی الله علیه و علی اهل بیته الطیبین الطاهرین و المعصومین المکرمین».

ویژگی‌های سیدالشهدا(ع) در بیانات امام جواد(ع)

-ابی‌عبدالله(ع)، خلیفۀ منتخب خدا

همهٔ امامان ما مهم‌ترین مطالب را در رابطهٔ با حضرت سیدالشهدا(ع) و ویژگی‌های حضرت برای ما بیان فرموده‌اند. در بیانات حضرت جواد(ع) خطاب به ابی‌عبدالله‌الحسین(ع) است: درود خدا بر تو ای وجود مقدسی که خلیفهٔ خدا و جانشین پیغمبر(ص)، امیرالمؤمنین(ع) و حضرت مجتبی(ع) هستی. چه ارزش‌هایی در وجود ابی‌عبدالله(ع) بوده است که به چنین مقام باعظمتی نائل شده‌ و این قدرت را پیدا کرده‌اند که خداگونه شوند و جای پیغمبر(ص)، امیرالمؤمنین(ع) و امام مجتبی(ع) قرار بگیرند؟ چه قدرتی، چه معنویتی، چه عظمتی و چه بزرگی؟!

به‌همین‌خاطر است که از طرف پروردگار به امامت انتخاب می‌شود و به همهٔ مردم جامعه و کل جهان هم مسئولیت اقتدا و مأموم‌بودن داده می‌شود. خوش‌به‌حال کسی که در این دنیا مأموم ابی‌عبدالله(ع) باشد و بیچاره کسی که به غیر از ولی‌الله‌الاعظم اقتدا می‌کند؛ او نه‌تنها چیزی به‌دست نمی‌آورد، بلکه تمام ارزش‌های الهی را هم از دست می‌دهد.

-مجسمۀ کامل تقوا و همۀ نیکی‌ها

باز در گفتار امام جواد(ع) است که وجود مبارک تو «برّی» است، نه «بار»؛ «بار» یعنی نیکوکار، «برّ» یعنی اصلِ ذات و وجودت همهٔ نیکی است و در نیکی باید تعریفی منطقی برای تو گفته شود که جامع همهٔ کمالات و فاقد همهٔ نقص‌ها و عیب‌ها باشد. این عالی‌ترین تعریفی است که می‌توان دربارهٔ حضرت ابی‌عبدالله‌الحسین(ع) داشت. «برّ» یعنی وجوداً همهٔ نیکی‌ها، خوبی‌ها، برنامه‌های مثبت و مجسمهٔ کامل و جامع تقوا هستی؛ تقوایی که مایهٔ خیر دنیا و آخرت است و اگر کسی داشته باشد، به برکت تقوا می‌تواند از همهٔ هدایت قرآن بهره‌مند باشد. در قرآن می‌خوانیم: «ذٰلِک اَلْکتٰابُ لاٰ رَیبَ فِیهِ هُدی لِلْمُتَّقِینَ»(سورهٔ بقره، آیهٔ 2) متقین در اینجا به‌معنای خودنگهداران است؛ آنهایی که به خطرات دنیا و آخرت معرفت دارند و خودشان را با کمال قدرت از افتادن در خطرات، چه در دنیا و چه در آخرت حفظ می‌کنند و می‌خواهند حفظ کنند. اینها لیاقت دارند که از خورشید هدایت کتاب خدا به‌صورت کامل بهره‌مند شوند.

خداوند، عاشق و دوستدار اهل تقوا

این هم یک ویژگی وجود مبارک حضرت سیدالشهدا(ع) است. شما اگر دربارهٔ تقوا و اهل تقوا در قرآن مجید ببینید، در یک آیه می‌خوانید: «إِنَّ اَللّٰهَ یحِبُّ اَلْمُتَّقِینَ»(سورهٔ توبه، آیهٔ 4) اینان عجب مقامی دارند! خداوند عاشق اهل تقواست و این مقام مقام بلندی است. اگر ما هم با اقتدای به مقام حضرت ابی‌عبدالله‌الحسین(ع) از اهل تقوا بشویم، ما هم یقیناً و بدون شک محبوب پروردگار می‌شویم. در آیهٔ شریفهٔ محبت به اهل تقوا به‌صورت جمع آمده است و این یعنی من فقط عاشق یک فرد در مسئلهٔ تقوا نیستم، بلکه من عاشق همهٔ اهل تقوا هستم.

-تقوا، عامل کرامت و ارزش انسانی

حضرت سیدالشهدا(ع) مصداق اتمّ و اکمل تقوا بوده‌اند و باز شما در قرآن مجید می‌خوانید که خداوند متعال برای احدی از مردان و زنان امتیازی قائل نیست. همهٔ مردان و زنان، سفیدپوست و رنگین‌پوست، فرزندان یک پدر و مادر اولیه هستند. خداوند در قرآن می‌فرماید: «جَعَلْنٰاکمْ شُعُوباً وَ قَبٰائِلَ لِتَعٰارَفُوا»(سورهٔ حجرات، آیهٔ 13) به قبیله‌ها و اقوام ‌خودتان افتخار نکنید؛ جای افتخار نیست. من شما را گروه‌گروه و دسته‌دسته قرار داده‌ام، ولی پیوند با یک قبیله باعث عزت و کرامت شما نزد من نیست. آنچه باعث کرامت و ارزش شماست، «إِنَّ أَکرَمَکمْ عِنْدَ اَللّٰهِ أَتْقٰاکمْ». حضرت سیدالشهدا(ع) هم که دربارهٔ او وارد شده است: «السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَصِيُّ الْبَرُّ التَّقِيُّ»، مصداق اتمّ اهل تقوا در تاریخ عالم است؛ یعنی کرامت خدا نسبت به حضرت و طلوع ارزش‌های الهی بیشتر به ایشان متوجه است .

برادرانم، خواهرانم و جوانان عزیز! با اقتدای به ابی‌عبدالله(ع)، هرچه خدا به ابی‌عبدالله(ع) عنایت کرده است، به من و شما هم به‌اندازهٔ ظرفیتمان به‌طور یقین عنایت می‌کند.

قم-کاشان/ برنامهٔ حکیمانه/ ربیع‌الاول/ پاییز 1399ه‍.ش./ جلسهٔ هفدهم