به گزارش روابط عمومی و اموربین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان طی سخنانی در مسجد اعظم قم با اشاره به خطبه 176 حضرت امیرالمؤمنین(ع) اظهارداشت: «نهج‌البلاغه» دربارهٔ عظمت قرآن می‌فرماید: «إنّ اللّهَ سبحانَهُ لم يَعِظْ أحَدا بمِثلِ هذا القرآنِ» خداوندی که از هر نقصی پاک است، هیچ‌کس را مانند این قرآن موعظه نکرده است. کتاب‌های دیگر انبیا هم موعظه داشته‌اند، ولی موعظهٔ جامع و کامل، مانند قرآن سابقه نداشته است. «فإنَّهُ حَبلُ اللّهِ المَتينُ و سَبَبُهُ الأمينُ» همانا قرآن رشتهٔ استوار و دستاویز قویِ پروردگار عالم است که برای رسیدن به سعادت دنیا و آخرت، می‌توان به آن آویخت.
قران کریم داری 52 اسم است
نویسنده «تفسیر حکیم» با اشاره به آیه شریف «و فيهِ رَبيعُ القَلبِ» افزود: بهار دل‌ها در این قرآن است و کاری با قلب می‌کند که حسنات باطنی و ایمان به خدا، قیامت، انبیا و حقایق در قلب شکوفا شود. «و يَنابيعُ العِلمِ» در این کتاب چشمه‌های دانش قرار داده شده که این رشته‌های دانش به‌دست‌آمده از قرآن هرگز شماره نخواهد شد. «ما للقَلبِ جَلاءٌ غَيرُهُ» صیقل‌دهنده‌ای جز قرآن مجید برای دل‌ها وجود ندارد. دل آلوده را برای پاک‌شدن به هیچ مدرسه‌‌ای نبرید؛ نه‌تنها پاک نمی‌شود، بلکه به تاریکی و آلودگی دل نیز افزوده می‌شود. از زمان امیرالمؤمنین(ع) تا امروز که قرآن به‌طور مفصّل تفسیر شده، هنوز اعلام نشده که تفسیر قرآن پایان یافت و دیگر منتظر مطلب جدید و بدیعی نباشید. قرآن مجید 52 اسم دارد که دقت در این اسما نشان می‌دهد قرآن یعنی چه و از چه معنویت عظیمی برخوردار است.
استاد انصاریان با بیان اینکه دانشمندان معتقدند هر چیزی در عالم خلقت دارای چهار وجود؛ « ذهنی»، «لفظی»، «کتبی» و «وجود عینی، مصداقی، بیرونی و خارجی» می باشد، افزود: آثار خلقت بر پایه وجود عینی است؛ اکنون آیهٔ 218 سورهٔ بقره را عنایت کنید که هم خواندن و هم شنیدنش عبادت است: «إِنَّ الَّذينَ آمَنوا» کسانی که تمام حقایق را باور کرده‌اند، پاک‌ترین زندگی را در این دنیا داشته‌اند؛ مثل انبیای الهی که همواره در مقابل هجوم‌ها و خطرات عجیبی بودند، ولی به باورشان لطمه نخورد و کنار باورشان ایستادند. «وَالَّذينَ هاجَروا» و کسانی که هجرت می‌کنند و دچار فراق می‌شوند. «وَجاهَدوا في سَبيلِ اللَّهِ» اغلب مفسّرین این «في سَبيلِ اللَّه» را «فِي طاعَتِ اللّه» معنا کرده‌اند؛ برای اطاعت خدا به جهاد با دشمن می‌روند. «أُولٰئِكَ يَرجونَ رَحمَتَ اللَّهِ وَاللَّهُ غَفورٌ رَحيمٌ» اینها اگر به رحمت خدا امید داشته باشند، امید درست و واقعی است؛ برای اینکه ایمان، هجرت و جهاد، سازندهٔ امید به رحمت پروردگار در قلب است.
ایمان امیرالمؤمنین در قیاس با آسمان و زمین
نویسنده کتاب ارزشمند «علی مع الحق» ادامه داد: این آیهٔ شریفه یک لفظ، یک وجود کتبی و یک وجود ذهنی دارد؛ یک وجود عینی و مصداقی هم دارد که وجود اکمل، اَتَم و اَجمع آن است. بی‌شک، مانند این مصداق در امت اسلام بعد از رسول خدا(ص) تا قیامت پیدا نمی‌کند و آن وجود مبارکِ امیرالمؤمنین(ع) است. به‌راستی «إِنَّ الَّذينَ آمَنوا» در وجود او تا کجا بوده است!
استاد انصاریان اظهارکرد: این روایت به‌قدری فوق‌العاده است که حتی سُنی‌ها هم مجبور به نقل آن شده‌اند و دیگر قابل‌تردید نیست. پیغمبر(ص) فرموده‌اند: اگر تمام آسمان‌ها و زمین را در یک کفهٔ ترازو گذارده و ایمان علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) را در کفهٔ دیگر آن بگذارند؛ ایمان علی(ع) بر وزن تمام آسمان‌ها و زمین سنگین‌تر می‌شود.
با چه دلیل و برهانی، زندگی را منهای علی(ع) کنیم
استاد اخلاق حوزه علمیه بیان کرد: این مصداق ایمانی آیه است؛ چگونه، با چه دلیل و عقلی، علی(ع) را از زندگی منها کنیم و به‌سراغ غیرعلی(ع) برویم که در شرق و غرب است. وقتی وزن تمام آسمان‌ها و زمین به وزن ایمان علی(ع) نمی‌رسد، چهارتا روان‌کاو، روان‌شناس، اقتصاددان شرق و غرب با خاک کف پای علی(ع) قابل‌مقایسه است که ما دانش علی(ع) را رها کرده و دانشگاه‌هایمان را پر از دانش‌های جامعه‌شناسان، روان‌شناسان و اقتصاددانان صهیونیست کنیم؟!
هجرت امیرالمؤمنین(ع)، هجرتی الی الله بود
مبلغ عرصه بین الملل ادامه داد: هجرت امیرالمؤمنین(ع) هم در خطرناک‌ترین زمان بود و اگر کسی مسلمان می‌شد یا هجرت می‌کرد، برای مشرکین مکه فرقی نمی‌کرد. در چنین روزگاری، امیرالمؤمنین(ع) در هجده نوزده سالگی از مکه به‌طرف مدینه حرکت می‌کنند؛ اما هجرت الی‌الله. این‌قدر این مهاجر برای پیغمبر(ص) ارزش داشت که وقتی رسول خدا(ص) به روستای قبا آمدند. مردم مدینه آمدند و به ایشان گفتند: چرا در این روستا مانده‌اید؟ به شهر مدینه بیایید! پیغمبر(ص) فرمودند: تا وقتی که علی نیاید، من وارد مدینه نمی‌شوم.
این یعنی مدینهٔ بدون علی(ع)، خراب و پر از ظلم است؛ اما بعد از شهادتش، مدینه بی‌علی، در اختیار کفر و شرک و بت‌پرستی مدرن قرار گرفت. بنا بر این بود که ساختمانی بسازند و مردم را به بت‌پرستی برگردانند. به‌راستی، چه دروغ‌هایی ساختند برای اینکه بت جاندار و بت‌پرستی مدرن را جا بیندازند. علی جان! واقعاً که مظلومی مثل تو در عالم نیامده و نبوده است.
تحمیل 84جنگ به پیامبر(ص) از سوی مشرکین
محقق و مترجم نهج البلاغه گفت: مشرکین 84 جنگ به پیغمبر(ص) تحمیل کردند که فرماندهی اکثر جنگ‌ها با امیرالمؤمنین(ع) بود و جهادشان جهاد طاعت‌الله بود. سنی‌ها در بیشتر کتاب‌هایشان دارند که پیغمبر(ص) دربارهٔ ضربهٔ حضرت در جنگ خندق فرمودند: «ضَرْبَةُ عَلّیٍ یَوْمَ الْخَنْدَق افْضَلُ مِنْ عِبادَةِ الثَّقَلَین». عیار خلوص امیرالمؤمنین(ع) چقدر بود که یک ضربت حضرت در 63 سال عمرشان از عبادت جن و انس برتر است! حالا بقیهٔ عمرش را که فقط خدا می‌تواند حساب بکند.
ایشان تصریح کردند: اگر علی(ع) مصداق اَتَم و اَکمل این آیه نیست، پس چه کسی است؟ خودتان نوشته‌اید که اربابان شما در همهٔ جنگ‌ها دَر رفتند! پیغمبر(ص) در جنگ خندق به افراد شما گفتند: جواب عمرو‌بن‌عبدود را بدهید. زانوی اینها لرزید و زمین‌گیر شدند؛ اما علی(ع) که ۲۱- ۲۲ ساله بود، سه بار گفت: یا رسول‌الله! مرا به میدان بفرست.
«أُولئِکَ یَرْجُونَ رَحْمَتَ اللهِ وَ اللهُ غَفُورٌ رَحیمٌ» علی(ع) باید به رحمت خدا امید داشته باشد. آنهایی که شیعهٔ علی(ع) هستند و این سه قدم را برمی‌دارند، باید به رحمت خدا امید داشته باشند.
انتهای پیام /
متن کامل، صوت،عکس و کلیپ های این سخنرانی را - اینجا - ببینید
