اگر دین اجباری باشد، بعثت انبیا و امامت امامان معنی پیدا نمی‌کند

به گزارش روابط عمومی موسسه دارالعرفان، استاد حسین انصاریان، استاد حوزه و مفسر قرآن کریم طی سخنرانی حسینیه هدایت به بیان ملاک‌های دین حقیقی پرداخت و اظهار داشت: اولیای الهی و در رأسشان، انبیای خدا و ائمهٔ طاهرین(علیهم‌السلام)، تأمین خیر دنیا و آخرت را در گرو دین‌داریِ درست می‌دانستند. سعادت یا خیری که خارج از دین‌داری به‌دنبالش می‌گردند، به‌دست نمی‌آید. زندگی بی‌دین‌های تاریخ از زمان قابیل تا امروز، ثابت کرده است که بدون دین، نه خیر دیده‌اند و نه سعادت نصیبشان شده است.

وی ادامه داد: شکوفاشدن همهٔ حقایق وجود انسان، فقط با دین میسّر است. کدام دین؟ دین نازل‌شدهٔ پروردگار که وجود مقدس او مهندسی کرده و طرح داده است. این دین، دین همهٔ فرشتگان، موجودات، انبیا، ائمه و سعادتمندان است. البته نوبت دین وقتی به انسان می‌رسد، «دین تشریعی» می‌شود و وقتی نوبت به موجودات می‌رسد، «دین تکوینی» می‌شود. موجودات عالم هستی چه بخواهند و چه نخواهند، باید دین‌دار باشند و اختیاری از خود ندارند؛ ولی نوبت دین تشریعی که به انسان می‌رسد، انسان اجباراً به دین خدا درنمی‌آید. پروردگار عالم هم جبر در دین را برای بشر قرار نداده است. در قرآن می‌فرماید: «إِنَّا هَدَینَاهُ السَّبِیلَ» ما راه دین را نشان دادیم، «إِمَّا شَاکِراً وَ إِمَّا کَفُوراً». در آیهٔ دیگری هم می‌فرماید: «وَ هَدَینَاهُ النَّجْدَینِ» ما راه خیر و شر را نشان دادیم؛ این شما هستید که یا خیر و یا شر را انتخاب می‌کنید. 

استاد انصاریان افزود: اگر دین اجباری باشد، بعثت انبیا، امامت امامان، بهشت و جهنم و مغفرت معنی پیدا نمی‌کند. همهٔ اینها محصول دین اختیاری است؛ من با عالم‌شدن، عقل پخته و پیوندخوردن به دین‌شناسان، می‌توانم دین‌دار بشوم.

این محقق، مفسر و پژوهشگر علوم قرآنی گفت:  یک ملاک برای شناخت اسلام واقعی، «قرآن» است؛ ملاک دیگر برای شناخت اسلام واقعی، اهل‌بیت هستند. چرا رسول خدا(ص) حتی تا دوسه ساعت مانده به ازدنیارفتنشان، به اهل‌بیت اصرار داشتند؟ برای اینکه بدون کمک اهل‌بیت، دین خدا از متن قرآن به‌طور کامل شناخته نمی‌شد.

استاد انصاریان افزود: یک ملاک و مایهٔ دیگر شناخت دین واقعی، انسان‌های بزرگی هستند که پروردگار عالم منش، دین و اخلاق آنها را در قرآن امضا کرده است یا ائمه(علیهم‌السلام) آنها را معرفی کرده‌اند؛ مثل عبدالله‌بن‌یعفور که آدم وقتی شرح حال عبدالله را می‌خواند، اگر عالم به امامت و نبوت نباشد، فکر می‌کند که عبدالله‌بن‌یعفور یک امام معصوم است. اگر آدم امام معصوم را نشناسد و شرح حال صفوان‌بن‌یحیی را بخواند، فکر می‌کند که او یا پیغمبر است یا امام. اینها ملاک دین و اسلام خدا هستند. 

وی خاطرنشان کرد: این نتیجهٔ دین برای ابراهیم(ع) است: «وَ آتَینَاهُ فِی الدُّنْیا حَسَنَةً» هرچه خوبی در این دنیا بوده، به ابراهیم داده‌ام. «وَ إِنَّهُ فِی الآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِینَ» همهٔ شما به آخرت می‌آیید و می‌بینید که من چه مقامی به ابراهیم داده‌ام؛ من او را در گروه صالحین قرار می‌دهم. برای اینکه بدانید صالحین چه کسانی هستند، باید ما مصداق داشته باشیم. شما در زیارت قمربنی‌هاشم(ع) می‌خوانید: «اَلسّلامُ عَلیک أیهَا الْعَبْدُ الصّالِحُ»؛ یعنی ابراهیم(ع) و قمربنی‌هاشم(ع) در قیامت کنار هم هستند. خدا کنار هم قرارشان داده است.