محبت‌های دنیوی نباید ما را از خداوند دور کند

به گزارش روابط عمومی موسسه دارالعرفان، استاد حسین انصاریان، استاد حوزه و مفسر قرآن کریم طی سخنرانی در حسینیه حضرت اباالفضل(ع) به بیان نحوه رحمت بی نظیر خداوند نسبت به انسان پرداخت و اظهار داشت: خداوند یک رحمتش (یک رتبه‌اش) را در دنیا تجلی داده است که پدران و مادران و فرزندان در همهٔ موجودات زنده، با همین یک رتبه و مایهٔ رحمت‌الله با هم مهربان هستند. به‌طور یقین، این عشق و محبت برای ما نیست و یک مایهٔ الهی است که به‌اندازهٔ ظرفیت ما در ظرف وجود ما ریخته شده است.

وی ادامه داد: در روایت که می‌گوید خداوند صد تا محبت دارد، منظور صدتای عددی نیست، بلکه منظور صدتای مرتبه‌ای و درجه‌ای است؛ مثل خود ما که محبتمان به همه، در یک وزن نیست. ما پدر و مادر، بچه‌ها، همسر، پول، مِلک و مغازه‌مان را دوست داریم. خدا هم از این دوستی منع نمی‌کند و تنها حرفی که در این رشته محبت‌های ما دارد، این است: سعی بکنید که این رشته محبت‌ها شما را از من، پیغمبر، قرآن و سعادت دنیا و آخرتتان باز ندارد. و الّا این محبت که یک امر طبیعی است.

این استاد حوزه علمیه و مفسر قرآن کریم با اشاره به آیات قرآن کریم، اظهار داشت پروردگار می‌فرماید: «أَحَبَّ إِلَیکُمْ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ جِهَادٍ فِي سَبِیلِهِ»؛ آیا پدران، مادران، فرزندان، همسران، برادران، اقوام، ثروت، مسکن و تجارت پیش شما از خدا، پیغمبر و کوشش در راه خدا محبوب‌تر است؟ اگر محبوب‌تر است، دارید به‌طرف عذاب الهی حرکت می‌کنید. چرا؟ چون وقتی چیزی پیش من محبوب‌تر است و یک چیز هم محبوب؛ من طبیعتاً محبوب‌تر را جلو می‌اندازم و مقدّم می‌کنم. اگر پدرم، مادرم، بچه‌ام، زنم، مالم و تجارتم را بیشتر از خدا دوست دارم، حکم خدا به من که این هشت تا برایم محبوب‌تر است، نافذ نیست. وقتی حکم خدا به من می‌رسد، تعطیل می‌شود؛ چون من آنها را بیشتر از خدا، پیغمبر و کوشش در راه خدا دوست دارم.

استاد انصاریان افزود: برادران، جوان‌ها، خواهرها و مادرها! شما چرا تا حالا بی‌دین نشده‌اید؟ چون هنوز خدا رهایتان نکرده است. اگر امشب «نعوذبالله» خدا چشم محبت و نگاه رحمتش را از من بردارد (کاری به شما ندارم) و فقط و فقط بگوید برو، به‌طور یقین، صبح کافر، فاسق و بی‌دین از خواب بیدار می‌شوم! چرا شما تا حالا بی‌دین نشده‌اید؟ چرا شما در زندگی‌تان شخص دیگر یا دیگران را بر ابی‌عبد‌الله(ع) ترجیح نداده‌اید؟ چرا حسین(ع) و گریه را رها نکرده‌اید؟ پیغمبر(ص) از رنگ مشکی خوششان نمی‌آمد؛ چرا همهٔ شما سیاه‌پوش هستید؟ برای اینکه بعد از حادثهٔ کربلا، وقتی اهل‌بیت(علیهم‌السلام) به مدینه برگشتند، همه سیاه پوشیدند. چرا شما سیاه پوشیدید؟ رنگ سیاه رنگ خوبی نیست؛ اما الآن رنگ سیاه بعد از ابی‌عبدالله(ع)، رنگ سیاه خیلی رنگ خوبی است. ما برای این سیاه پوشیده‌ایم که وقتی روز اول محرم بیرون می‌آییم، در خیابان و کوچه و اداره انگشت‌نما بشویم و همه به هم بگویند او را می‌بینی، امام حسینی است! اصلاً لباس سیاه را برای این پوشیدیم که انگشت‌نما بشویم و افتخار ماست که انگشت‌نما بشویم.