انسان کاملی که به نحو مطلق خلیفة‌الله است و کاملتر از او در جهان امکان، کسی نیست، رسالت او آنچنان وسیع و گسترده است که نه در طول تاریخ بعد از او پیامبری خواهد آمد و نه د رعرصه گیتی و همزمان با نبوّت او کسی به پیامبری می رسد. از این جهت او نه نتها از انبیای اولوالعزم به شمار می آید، بلکه خاتم همه پیامبران و پایان بخش اصل نبوّت و رسالت است و همه ادلّه‌ای که بر «خاتمیّت» آن حضرت دلالت دارد، مانند آیة کریمة «ما کان مُحمّد أبا أحدٍٍ مِن رِجالِکم ولکِن رَسولُ الله و خاتَم النَّبین و کان الله بِکُل شَیء عَلیما» ، بر «جهانی بودن رسالت» آن حضرت نیز دلالت خواهد داشت.
گذشته از موارد مذکور؛ آیات دیگری نیز ناظر به کلیّت و دوام رسالت آن حضرت است؛ مانند: «وَ ما أَرسَلناک إِلّارَحمةً لِلعالمین» ، «و ما أََرسَلناک إِلّا کافّة لِلنّاس بَشیرا و نَذیرا ولکِنّ أَکثر النّاس لا یَعلَمون» ، «یا أَیُّها النّاس قَد جاءَکم الرسولُ بالحق مِن رَبِّکُم فامنوا خیراً لکم و اِن تکفُروُا فَاِنَّ لِلّهِ ما فی السَّموات و الارض و کان الله عَلیما حَکیما» و «قُل یا أَیُّها النّاس إِنّی رَسول الله إِلَیکم جَمیعا»
در این آیات، رسالت نبی اکرم (ص) برای تودة‌انسانها در همة اعصار و امصار و بدون اختصاص به گروهی خاص تبیین شده است . یعنی همان طور که قرآن برای هدایت عموم «ناس» و مردم است، رهبری رسول اکرم(ص) نیز برای همه «ناس» و توده مردم است و کلمه «ناس» مادامی که منصرف نبوده یا قرینه ای بر اختصاص آن اقامه نشود، شامل همه انسانها در همة‌اعصار خواهد بود.