عاقبت غافلان

فَانْتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ فِى الْيَمِّ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا عَنْهَا غَافِلِينَ   . نهايتاً به سبب اين كه آيات ما را تكذيب كردند و از آن ها غافل و بى خبر بودند ، از آنان انتقام گرفتيم و در دريا غرقشان كرديم .  علّت بدبختى بنى اسرائيل و هر قومى در تاريخ ، غفلت از حلال و حرام و خواسته هاى خدا است ، خداوند متعال ، به دنبال سرگذشت فرعون و بنى اسرائيل مى فرمايد :  سَأَصْرِفُ عَنْ آيَاتِى الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِى الأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَإِن يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لاَيُؤْمِنُوا بِهَا وَإِن يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ لاَ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلاً وَإِن يَرَوْا سَبِيلَ الْغَىِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلاً ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا عَنْهَا غَافِلِينَ. به زودى كسانى را كه در روى زمين به ناحق گردنكشى و تكبّر مى كنند از [ فهم ] آياتم بازمى دارم كه اگر هر آيه اى را ببينند ، به آن ايمان نمى آورند و چون راه هدايت را مشاهده كنند ، آن را راه و رسم زندگى نگيرند و اگر راه گمراهى را ببينند ، آن را راه و روش خود گيرند ؛ اين [ بازداشتن از فهم آياتم ]به سبب آن است كه آيات ما را تكذيب كردند و از آن ها غافل و بى خبر بودند .
قرآن به دنبال تمام اين واقعيّت ها ، در سوره مريم به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آلهمى فرمايد :
وَأَنذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِىَ الأَمْرُ وَهُمْ فِى غَفْلَةٍ وَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ. و آنان را از روز حسرت ـ آن گاه كه كار از كار بگذرد ـ بترسان ، در حالى كه آنان در بى خبرى [ شديدى ] هستند و ايمان نمى آورند . و در سوره انبياء مى فرمايد :  اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِى غَفْلَةٍ مُّعْرِضُونَ. مردم را [ هنگام ] حسابرسى [ آنچه در مدت عمرشان انجام داده اند ]نزديك شده در حالى كه آنان [ با فرو افتادن ] در غفلت [ از دلايل اثبات كننده معاد ] روى گردانند .  و به دنبال اين حقيقت در آخر سوره انبياء مى فرمايد :  وَاقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذا هِىَ شَاخِصَةٌ أَبْصَارُ الَّذِينَ كَفَرُوا يَاوَيْلَنَا قَدْ كُنَّا فِى غَفْلَةٍ مِنْ هذَا بَلْ كُنَّا ظَالِمِينَ  . و آن وعده حق [ كه قيامت است ] نزديك شود ، پس ناگهان چشم هاى كافران خيره شود [ و گويند : ]واى بر ما ! كه ما از اين روز در بى خبرى سنگينى قرار داشتيم ، بلكه ما ستمكار بوديم .  و در سوره روم درباره آن كه عينك مادّى نگرى به چشم زده و غير از اين ظاهر محدود دنيا و نمودهاى بى ارزش چيزى نمى بينند مى فرمايد :  يَعْلَمُونَ ظَاهِراً مِنَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ عَنِ الآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ  . [ تنها ] ظاهرى [ محسوس ] از زندگى دنيا را مى شناسند و آنان از آخرت [ كه سراى ابدى و داراى نعمت هاى جاودانى و حيات سرمدى است ]بى خبرند .