اولین سفر رسمی برای تبلیغ

تابستان بعد خود را آماده کردم و برای تبلیغ ده روزه به تربت حیدریه رفتم . مردم استقبال خوبی کردند . شب ها علاوه بر مسجد ، میدانگاه نیز پر از جمعیت می شد. در آن سالها ، یعنی 1345-1346 ، دولت سپاهیان دانش و بهداشت را به اقصا نقاط ایران می فرستاد تا تحت این عنوان فریبنده ، به درون جامعۀ کوچک روستاها رخنه کنند . سپاهیان افرادی بودند که طی دوره های آموزشی و تلقینات شیطانی مأموریت داشتند مردم پاک و معتقد روستاها را در اعتقاد و دین خود سست کرده ، جوانان را به فساد بکشانند .
تربت حیدریه حوزۀ قدرتمندی داشت . روزی علمای حوزه را جمع کردم و پیشنهاد دادم که بهتر است قبل از آن که سپاهیان دانش به روستاهای اطراف شهر رخنه کنند ، طی برنامۀ منظمی طلاب با سواد را در ایام آخر هفته به روستاهای دور و نزدیک بفرستیم تا با برگزاری جلساتی مردم را جذب کنند و خود آموزش دین و دانش را برای آنها شروع کنند . همه با خشنودی و خرسندی استقبال کردند . شب نیز بر روی منبر مسئله را با مردم در میان گذاشتم و از آنها خواستم در این امر خیر شرکت کنند و مخارج ایاب و ذهاب طلاب را بر عهده گیرند .
طبق آمارگیری ، مشخص شد که حدود یکصد روستای دور و نزدیک باید زیر پوشش قرار گیرد . روز بعد با دفتری در دست ، همراه آقای صدرالدین ربانی در کوچه و بازار شهر راه افتادیم و از مردم خیر ثبت نام کردیم . قرار بر این بود که هر داوطلبی مبلغ پیشنهادی خود را ماهانه پرداخت کند . بحمدالله مردم استقبال خوبی کردند و این مهم به خوشی و خرمی آغاز شد .
بیشتر مردم استان خراسان در ان زمان مقلد آیت الله العظمی شاهرودی بودند . پسر ایشان زمانی به تربت آمده بود ، و خبر این حرکت شایستۀ ما را به سمع مبارک  پدر رسانده بود . ایشان اجازه فرمودند که اگر لازم شد در این کار از سهم امام هم استفاده شود . پس از چندی نیز ماهانه مبلغی از دفتر ایشان به موسسه میرسید .
رفت و آمد ما به تربت حدود هشت سال طول کشید و هر سال مردم بیش از پیش به ما ارادت پیدا می کردند. زمانی که می خواستم برگردم ، چند تن از روحانیون با عدۀ زیادی از مردم ، بوسیله دهها ماشین مرا بدرقه کردند و در کنار قناتی به نام « قند آب » با هم وداع کردیم .
بعد ها طبق آماری چاپ شده در دفترچه ای که برای من فرستادند ، مشاهده کردم به دست همان گروه چندین غسال خانه ، مسجد و .... در دهات ساخته و دهها مریض ، بستری و معالجه شده اند ؛ از جمله 10-15 نفر مبتلا به کوری ، با عمل جراحی بینایی خود را به دست آورده اند .
روزی در تربت بر روی منبر بر ضد دولت شاه عنوان کرده بودم که نه تنها قوانین آنها بر خلاف اسلام و قرآن است ، بلکه هیچ ضمانت اجرایی هم ندارد و قانونی که با مخارج هنگفتی به تصویب می رسد ، با اندک رشوه ای توسط مجریان دولت زیر پا گذاشته می شود . هم چنین بر ضد قوانین سازمان ملل برای مردم صحبت و خاطر نشان کرده بودم که همۀ اینها به نفع زورگویان و استعمارگران و بر ضد مستضعفان و محرومان است . شرح کارها و منبرهای من به گوش ساواک رسیده بود ؛ از این روی مرا احضار کرده ، مواخذه و تهدید کردند .