ترك كردن مساجد و خلوت گذاردن آن ها و شركت نكردن در آن فضاى معنوى و ملكوتى و جدا زيستن از مسلمانان و مؤمنان به اندازه اى زيانبار است كه امام صادق عليه السلام در اين زمينه مى فرمايد : « شَكَتِ الْمَسَاجِدُ إلَى اللّه ِ تَعَالى الَّذينَ لاَ يَشهَدُونَهَا مِن جِيرَانِهَا فَأوحَى اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ إلَيْهَا : وَعِزَّتِى وَجَلاَلِى لاَ قَبِلْتُ لَهُمْ صَلاَةً وَاحِدَةً وَلاَ أظْهَرْتُ لَهُمْ فِى النّاسِ عَدَالَةً وَلاَ نَالَتْهُمْ رَحْمَتِى وَلاَ جَاوَرُونِى فِى جَنَّتِى » . مساجد به خداى متعال از همسايگانى كه در آن ها حاضر نمى شوند شكايت كردند ، خداى عزّوجلّ به مساجد وحى فرمود : به عزت و جلالم سوگند ! يك نماز آنان را نمى پذيرم و عدالتى را از آنان در ميان مردم آشكار نمى كنم و به مهر و رحمتم نمى رسند و در بهشتم مجاور من نمى شوند .
منبع : برگرفته از کتاب با کاروان نور استاد حسین انصاریان