قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

وحدانيّت خدا

نظام با عظمت آفرينش و دستگاه محيّرالعقول خلقت كه از كوچك ترين جزء تا بزرگ ترين عنصرش داراى هماهنگى است و عرفا وعقلا از مجموعه عالم تعبير به نظام احسن مى كنند ، گوياى اين واقعيّت است كه يك خالق و كارگردان بيش تر ندارد و مدبّر و صاحب و مالك و پرورش دهنده اش يكى است و اگر جز اين بود ، در تمام زواياى خلقت جز فساد و تباهى و ناهماهنگى چيزى ديده نمى شد ، در اين زمينه چه نيكوست كه به آيات مستدل و متين قرآن مجيد توجّه كنيد . لَوْ كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلاَّ اللَّهُ لَفَسَدَتَا فَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ
 اگر در آسمان و زمين معبودانى جز خدا بود بى ترديد آن دو تباه مى شد ؛ پس منزّه است خداى صاحب عرش از آنچه [ او را به ناحق به آن ] وصف مى كنند . وَإِلهُكُمْ إِلهٌ وَاحِدٌ لاَ إِلهَ إِلاَّ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحِيمُ  .
و خداى شما خداى يگانه است ، جز او خدايى نيست ، رحمتش بى اندازه و مهربانى اش هميشگى است .
يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لاَ تَغْلُوا فِى دِينِكُمْ وَلاَ تَقُولُوا عَلَى اللّهِ إِلاَّ الْحَقَّ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَى مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِنْهُ فَآمِنُوا بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَلاَ تَقُولُوا ثَلاَثَةٌ انْتَهُوا خَيْراً لَكُمْ إِنَّمَا اللّهُ إِلهٌ وَاحِدٌ سُبْحَانَهُ أَن يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَهُ مَا فِى السَّماوَاتِ وَما فِى الأَرْضِ وَكَفَى بِاللّهِ وَكِيلاً  .
اى اهل كتاب ! در دين خود غلوّ [ و افراط ] نورزيد ، [ و از چهارچوب آيات نازل شده از سوى خدا و آنچه پيامبران به شما آموخته اند ، خارج نشويد ] و نسبت به خدا جز حق مگوييد . جز اين نيست كه مسيح عيسى بن مريم فرستاده خدا و كلمه اوست كه به مريم القا كرد و [ اين بنده پاك و خالص ] روحى از سوى اوست ؛ پس به خدا و فرستادگانش ايمان آوريد و مگوييد :
[ خدا ] تركيبى از سه حقيقت [ اَب ، اِبن و روح القدس ] است . [ از اين عقيده باطل ] خوددارى كنيد كه به خير شماست . جز اين نيست كه خدا معبودى يگانه است . منزّه و پاك است از اين كه فرزندى براى او باشد . آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است فقط در سيطره مالكيّت و فرمانروايى اوست و خدا از نظر كارسازى [ همه امور آفرينش ] كافى است .
قُلْ مَن رَّبُّ السَّماوَاتِ وَالأَرْضِ قُلِ اللَّهُ قُلْ أَفَاتَّخَذْتُم مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ لاَ يَمْلِكُونَ لأَنْـفُسِهِم نَفْعاً ولاَ ضَرّاً قُلْ هَلْ يَسْتَوِى الأَعْمَى وَالْبَصِيرُ أَمْ هَلْ تَسْتَوِى الظُّلُمَاتُ وَالنُّورُ أَمْ جَعَلُوا لِلَّهِ شُرَكَاءَ خَلَقُوا كَخَلْقِهِ فَتَشَابَهَ الْخَلْقُ عَلَيْهِم قُلِ اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَىْ ءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ  .
[ به مشركان ] بگو : پروردگار آسمان ها و زمين كيست ؟ [ خود بى درنگ ] بگو : خداى يكتاست . بگو : آيا سرپرستان و معبودانى به جاى او انتخاب كرده ايد كه اختيار هيچ سود و زيانى را براى خودشان ندارند [ چه رسد براى شما ؟ ]بگو : آيا نابينا و بينا يكسانند يا تاريكى و نور برابرند ؟ يا آنان شريكانى براى خدا قرار دادند [ به خيال آن كه ] مانند آفرينش خدا چيزى آفريده اند ، آن گاه آفريده خدا و آفريده شريكان بر آنان مشتبه شده ؟ بگو : آفريننده همه چيز فقط خداست و تنها او يكتاى پيروز است .


منبع : برگرفته از کتاب عرفان اسلامی استاد حسین انصاریان
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب


بیشترین بازدید این مجموعه