در مدرسۀ علوی ، در روزهای ورود امام ، کارهای زیادی بود و هرکس عهده دار کاری شده بود . روزی به دنبال کاری به خیابان ایران رفته بودم . مشاهده کردم همافران در صفی منظم و در حال شعار دادن به طرف مدرسه می آیند . کسی از این موضوع خبر نداشت . در مدرسه باز بود . همه وارد شدند و در حیاط اجتماع کردند و شعار انقلابی سر دادند .
حضرت امام پشت پنجره تشریف آوردند . هیجان شدیدی بر جمعیت مستولی گشت . نماینده ای از طرف همافران به داخل اتاق آمد و دم پنجره ، کنار حضرت امام و رو به همافران ایستاد و طی سخنانی وفاداری آنها را به انقلاب و رهبریت امام خمینی اعلام داشت .
مسئله ای که آنان را نگران کرده بود ، سوگند وفاداری به شاه و حکومت شاهنشاهی ایران بود . امام در آنجا اعلام کردند و بعد هم به صورت مکتوب انتشار دادند که قسمی که موردش خلاف شرع و خلاف مصالح مردم باشد ، اعتباری ندارد و پایبندی بدان لازم نیست .
تصویر با شکوهی از آن مجلس در روزنامه ها چاپ شد که خیلی موثر بود و انگیزه ای برای پیوستن دیگر نیروها به انقلاب فراهم کرد و نیز نور امید و چشمۀ پیروزی برای ملت به حساب آمد . بیعت همافران با امام و انتشار عکس آن ، ضربۀ سختی بر پیکر دولت بختیار وارد آورد ، تا جایی که مجبور به ساختن دروغی آشکار شدند در رادیو و تلویزیون اعلام کردند که این عکس مونتاژ شده است و هیچ واقعیت خارجی ندارد .
منبع : منتشر شده توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی