توبه

حسين انصاريان، قم، مركز علمي تحقيقاتي دارالعرفان،‌‌[بي تا]،31 صفحه، جيبي.
بررسي خصوصيات و شرايط يك توبه واقعي و آثار آن از ديدگاه آيات و روايات و بيان آثار گناهان است. كتاب حاضر كه متن پياده شده يكي از سخنراني هاي استاد حسين انصاريان در مباحث اخلاقي است كه به بحث درباره اهميت توبه و بركات آن و عواقب به تأخير انداختن توبه مي پردازد. نگارنده، ماه مبارك رمضان را بهترين فرصت براي توبه دانسته و اولين خسارت و اثر منفي گناه را پوشاندن لباس ذلت به تن گناهكار عنوان كرده است. در ادامه به آثار و عواقت قلب و احاطه تاريكي و ظلمت بر صفحه نفس و روح انسان را از ديگر خطرات گناه بر مي شمارد. در بخش ديگري از كتاب، به گناه باطن اشاره كرده و ضمن نقل داستاني در مورد گناه باطن و آثار آن، به اين نتيجه مي رسد كه برخي از نيت هاي پليد مي تواند گناه محسوب شود مانند جايي كه انسان در دلش دوست دارد ظلم و ظالمي پايدار باشد. در ادامه آثار گناه حرام خواري كه به نظر نويسنده، مهم ترين گناه بوده وگناهان ديگر را به صورت حلقه هاي زنجير به دنبال خود مي كشد، مورد بحث و بررسي قرار گرفته و معاشرت با اهل فساد نيز از ديدگاه وي از موارد خطر ناك عنوان شده است كه انسان را به تدريج در دام گناهان متعدد مي اندازد. نگارنده، همچنين با استفاده از رواياتي از امام صادق(ع) به اين نتيجه مي رسد كه نبايد از گرفتاري ها و بلاهاي دنيوي نالان بوده و هميشه زبان به شكوه بلند كرد زيرا بلاهاي دنيا زود گذر است و آنچه كه خطر ناك است اين است كه انسان بر اثر گناهان كم كم دين و ايمان خويش را از دست بدهد. وي در همين رابطه داستاني در باره مصعب بن عمير نقل مي كند كه حاضر شده بود براي گناه نكردن و تبليغ دين اسلام از خانواده و خويشان صرف نظر نمايد.