از تأخير در اجابت نترسيد

احمد بن محمد بن ابى نصر مى گويد : به حضرت رضا عليه السلام عرض كردم : قربانت ، من چند سال است ، از خداوند حاجتى خواسته ام ، از تأخير اجابتش در دلم شبهه و نگرانى آمده ، فرمود : اى احمد ! مبادا شيطان بر دلت راهى باز كند ، تا تو را به ميدان نااميدى ببرد ، همانا امام باقر عليه السلام فرمود :هر آينه مؤمن از خدا حاجتى بخواهد و اجابت آن تأخير افتد ، اين تأخير براى محبوبيت آواز و صداى گريه او در نزد خداست ، سپس فرمود : به خدا سوگند آنچه خداى عزوجل براى مؤمنان از آنچه خواهند پس انداز كند بهتر است براى آنان از آنچه زود عطا شود ، دنيا مگر چه اندازه ارزش دارد ؟
امام باقر عليه السلام مى فرمود : سزاوار است دعاى مؤمن در حال آسايش همانند دعاى او در حال سختى باشد و آنچه به او داده شد او را از دعا سست نكند ، پس تو از دعا خسته مشو ؛ زيرا دعا در نزد خدا منزلتى بس بزرگ دارد . بر تو باد به شكيبايى و دنبال روزى حلال رفتن و صله رحم ، مبادا با مردم اظهار دشمنى كنى ؛ زيرا ما خاندانى هستيم كه پيوند كنيم با هر كه از ما ببرد و نيكى كنيم هر كه به ما بدى كند ، پس به خدا سوگند در اين كار سرانجام نيكويى ببينم چه در دنيا چه در آخرت . همانا كسى كه در اين دنيا داراى نعمت است اگر هرگاه درخواست چيزى از خدا كند و به او داده شود حرصش زياد گردد و جز آن را نيز بخواهد و در نتيجه نعمت خداوند در چشم او كوچك و خوار گردد و از هيچ چيز سير نشود و چون نعمت فراوان شود مسلمان از اين راه به خطر افتد و اين خطر به خاطر آن حقوقى است كه بر او واجب شود و به خاطر آن چيزى است كه بيم رود بواسطه اين حقوق در فتنه و آزمايش افتد و در اداى آن ها كوتاهى نمايد .

بگو بدانم : اگر من به تو چيزى گفتم به آن اعتماد دارى ؟ عرض كردم : فدايت گردم ، اگر به گفته شما اعتماد نكنم پس به گفتار چه كسى اعتماد كنم ؟ با اين كه شما حجت خداوند بر خلق او هستى . فرمود : پس تو به خدا و وعده ها و گفتارهاى او اعتمادت بيشتر باشد ؛ زيرا خداوند به تو وعده اجابت داده است ، يا اين كه اجابت دعاى تو به موعدى واگذار شده . آيا خداوند نفرموده : هرگاه بندگانم مرا از تو بپرسند ، پس همانا من نزديكم و اجابت كنم دعاى آن كه مرا بخواند . و هم چنين فرمود : از رحمت خدا نوميد مباشيد .
و در سوره بقره فرموده : خداوند به فضل و آمرزش نويدتان دهد . پس تو به خداى عزوجل اعتمادت از ديگران بيشتر باشد و در دل خود جز خوبى راه ندهيد كه آمرزيده ايد.