اگر شخص وقتي بشنود كارها و حالات وي در جمعي گفته شده، ناراحت شود و راضي به گفتن نباشد، گفتن كارها و حالات او خواه براي خنده يا به هر عنوان ديگر حرام است و از موارد غيبت و اذيت مؤمن محسوب ميشود. رسول خدا(ص) فرمود: غيبت آن است كه برادر دينيات را به آن چه كراهت دارد ياد كني. نيز فرمود: كسي كه بخواهد غيبت برادر دينياش را بكند و عيب پنهان او را فاش سازد، نخستين گامي كه برميدارد، او را در دروغ مياندازد.
منبع : پاسخگو