اوج عشق به ديگران

صفوان بن يحيى از اصحاب حضرت امام موسى بن جعفر و حضرت امام رضا و حضرت امام جواد قدس سرهما بود . رجال حديث درباره او نوشته اند : نزد حضرت امام رضا عليه السلام از منزلت والايى برخوردار بود ، از حضرت امام رضا و حضرت امام جواد قدس سرهما در همه أمور وكالت داشت ، در ميان اهل زمانش از همه عابدتر و موفق تر بود ، در زهد و بندگى خدا مقامى بالا داشت ، در سفر حج يكى از همسايگان كوفه اش پولى به او داد كه آن را به زن و فرزندش برساند ، به او گفت : صبر كن تا بروم و برگردم ، اگر زمينه بود آن را مى پذيرم و به زن و فرزندت مى رسانم . نزد شتردارى كه شتر كرايه كرده بود رفت و به او گفت : اين مقدار به بار من اضافه مى شود اگر راضى هستى بپذيرم ؟ ! با دو دوستش عبداللّه بن جندب و على بن نعمان كه شريك كسبى اش بودند ، در بيت اللّه قرار گذاردند كه هر كدام از دنيا رفتند ، ديگرى به اندازه عمر او به جاى او نماز و روزه و زكات ادا كند !
دو نفر شريك و دوستش پس از او مردند ، صفوان شبانه روز صد و پنجاه ركعت نماز مى خواند ، هفده ركعت واجب و بقيه نافله ، يك بخش از نماز را براى خود مى خواند و دو بخش ديگر را براى دو شريكش ، و در سال سه زكات مى پرداخت : يكى براى خودش و دو سهم براى دو شريكش و اين غير از مالى بود كه از طرف آنان به اهل استحقاق مى پرداخت3 .راستى محبّت به ديگران و عشق و محبّت چيزى جز شعاع ايمان و اخلاق و انسانيّت نيست كه فقط از افق وجود تربيت شدگان مكتب وحى طلوع مى كند و ديگران را از آن بى نصيب و سهمى نيست .
 الهى آتش عشقم به جان زن        شرر زان شعله ام بر استخوان زن
 چو شمعم بر فروز از آتش عشق   بر آن آتش دلم پروانه سان زن