نام او ( شَیبَهُ الحَمد » بود ، از این جهت او را به این نام ، نامیدند که وقتی متولد شد در سر او ، مقداری موی سفید بود ، و به او « شَیبَه » ( که به معنی پیری است ) گفتند .
مادر عبدالمطّلب ، « سلمی » دختر « عمرو » از دودمان خزرج و از تیره بنی النّجار بود .
و علّت اینکه به او عبدالمطّلب گفتند این است که : پدرش هاشم با کاروان تجارتی خود عازم شام بود ، در مسیر راه به مدینه رفت ، در مدینه به خانه عمرو بن ولبید خزرجی وارد گردید ، پدر سَلمی با هاشم شرط کرد که دخترم را همسر تو می گردانم مظروط بر اینکه وقتی حامله شد ، در مدینه نزد ما وضع حمل کند ، هاشم این شرط را پذیرفت .
هاشم برای تجارت به سوی شام رفت ، و هنگام مراجعت از شام ، به مدینه آمد و سلمی را به مکه اورد ، و پس از مدتی سلمی حامله شد ، وقتی که وضع حملش نزدیک گردید، هاشم بر اساس عهدی که با پدر او نموده بود ، سلمی را به مدینه آورد ، و خودش به سوس شام رهسپار شذ ، ولی در این سفر در سرزمین « غَزَّه » از دنیا رفت .
سَلمی در مدینه وضع حمل کرد ، و عبدالمطّلب از او به دنیا آمد ، عبدالمطّلب هفت سال در نزد مادر بود ، تا اینکه عمویش « مُطّلِب » از نکه به مدینه آمد و او را همراه خود به نکه برد .
مُطّلب در پاسخ می گفت : این عبد (بنده) من است ، تا اینکه مطّلب او را به خانه خود برد ، لباس زیبا و نیکی برای او خرید و در تن او کرد ، سپس شامگاه همراه برادر زاده خود از خانه بیرون آمد و نزد قریشیان رفت و به آنها خبر داد که این آقا زاده ، پسر برادرم هاشم است ، و پس از این ، هرکس آن آقازاده را در مکه می دید می گفت : این عبدالمطّلب است، چرا که مطّلب در اولین ملاقات به آنها گفته بودک این عبده من است (و مردم خیال می کردند مطّلب به مدینه رفته و آن آقازاده را به عنوان برده خریده و به مکه آورده است).
کم کم عبدالمطّلب بزرگ شد ، مُطّلب او را سرپرست ملک پدرش هاشم نمود ، و پس از مدتی عهداه دار مقام ارجمند سقایت و پرده برداری کعبه شد ، و عظمت چشمگیری در میان خاندان خود یافت .
منبع : بر گرفته از کتاب سیرت پیامبر اعظم و مهربان