اعمال مخصوص شب و روز ماه رجب

اعمال مخصوص شب و روز ماه رجب

شب اوّل

شب شریفى است و در آن چند عمل است اوّل آنکه چون هلال را بیند بگوید:

اَللّهُمَّ اَهِلَّهُ عَلَیْنا بِالاْمْنِ وَالاْ یمانِ وَالسَّلامَهِ وَالاِْسْلامِ رَبّى

خدایا این ماه را بر ما نو کن به امنیت و ایمان و سلامت و دین اسلام پروردگار من

وَرَبُّکَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ و نیز از حضرت رسول صلى الله علیه و آله منقول است که چون هلال رجب را

و پروردگار تو (اى ماه ) خداى عزوجل مى باشد * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

مى دید مى گفت اَللّهُمَّ بارِکْ لَنا فى رَجَبٍ وَشَعْبانَ وَبَلِّغْنا شَهْرَ رَمَضانَ

* * * * * * * * * * * خدایا برکت ده بر ما در ماه رجب و شعبان و ما را به ماه رمضان برسان

وَاَعِنّا عَلَى الصِّیامِ وَالْقِیامِ وَحِفْظِ اللِّسانِ وَغَضِّ الْبَصَرِ وَلا تَجْعَلْ

و کمکمان ده براى گرفتن روزه و شب زنده دارى و نگهدارى زبان و پوشیدن چشم و بهره ما را از آن ماه

حَظَّنا مِنْهُ الْجُوعَ وَالْعَطَشَ # دوّم غسل کند چنانکه بعضى از علماء فرموده اند از

تنها گرسنگى و تشنگى قرار مده * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله مروى است که هر که درک کند ماه رجب را و غسل کند در اوّل و وسط و آخر آن بیرون آید از گناهان خود مانند روزیکه از مادر متولّد شده سوّم زیارت کند حضرت امام حسین علیه السلام را چهارم بعد از نماز مغرب بیست رکعت نماز کند بحمد و توحید و بعد از هر دو رکعت سلام دهد تا محفوظ بماند خود و اهل و مال و اولادش و از عذاب قبر در پناه باشد و از صراط بیحساب مانند برق بگذرد پنجم بعد از نماز عشاء دو رکعت نماز کند بخواند در رکعت اوّل حَمْد واَلَمْ نَشْرَحْ یک مرتبه و توحید سه مرتبه و در رکعت دویّم حَمد و اَلَمْ نَشْرَحْ و توحید و مُعَوَّذَتَیْن را و چون سلام نماز داد سى مرتبه لا اِلهَ اِلاّ اللّهُ بگوید و سى مرتبه صَلَوات بفرستد تا حقّ تعالى گناهان او را بیامرزد مانند روزیکه از مادر متولّد شده ششم آنکه بخواند سى رکعت نماز در هر رکعت حمد و قُلْ یا اَیُّها الْکافِرُونَ یک مرتبه و توحید سه مرتبه هفتم بجا آورد آنچه را که شیخ در مصباح متهجّد ذکر نموده فرموده ذکر عمل شب اوّل رجب روایت کرده است ابوالبخترى وهب بن وهب از حضرت امام جعفرصادق از پدرش از جدّش از حضرت امیرالمو منین عَلیهمُ السلام که آنحضرت را خوش مى آمد که فارغ سازد خود را چهار شب در تمام سال یعنى اِحیا بدارد آن شبها را به عبادت و آن چهار شب : شب اوّل رجب و شب نیمه شعبان و شب عید فطر و شب عید قربان بود و روایت شده است از ابو جعفر ثانى حضرت امام محمَّد جوادعلیه السلام که فرمود مستحَبّ است که هر آدمى بخواند این دعا را در شب اوّل رجب بعد از عشاء.

آخره : اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاَنَّکَ مَلِکٌ وَاَنَّکَ عَلى کُلِّشَىْءٍ مُقْتَدِرٌ وَاَنَّکَ

* * * خدایا از تو خواهم بواسطه آنکه تو فرمانروایى و تو بر هر چیز توانایى و تو

ما تَشاَّءُ مِنْ اءَمْرٍ یَکُونُ اَللّهُمَّ اِنّى اَتَوَجَّهُ اِلَیْکَ بِنَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ نَبِىِّ

هر کارى را بخواهى مى شود خدایا من بسویت رو کنم بوسیله پیامبرت محمد پیامبر

الرَّحْمَهِ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ یا مُحَمَّدُ یا رَسُولَ اللّهِ اِنّى اَتَوَجَّهُ بِکَ

رحمت درود تو بر او و آلش ، اى محمد اى رسول خدا براستى من به تو رو آورده ام براى

اِلَى اللّهِ رَبِّکَ وَرَبِّى لِیُنْجِحَ بِکَ طَلِبَتى اَللّهُمَّ بِنَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ

رفتن به درگاه خدا پروردگار من و تو تا بلکه بوسیله تو حاجت روا گردم خدایا به حق پیامبرت محمد

وَالاْئِمَّهِ مِنْ اَهْلِ بَیْتِهِ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ اَنْجِحْ طَلِبَتى پس سو ال

و به حق پیشوایان از خاندانش صلى الله علیه و علیهم که حاجتم را روا کن * * * * * *

کن حاجتت را و روایت کرده است علىّ بن حدید که حضرت موسى بن جعفرعلیه السلام بعد از فراغ از

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

نماز شب در حال سجده مى گفت لَکَ الْمَحْمِدَهُ اِنْ اَطَعْتُکَ وَلَکَ الْحُجَّهُ اِنْ

* * * * * * * * * * * * * * براى تو است ستایش اگر پیرویت کنم و تو حجت و برهان

عَصَیْتُکَ لا صُنْعَ لى وَلا لِغَیْرى فى اِحْسانٍ اِلاّ بِکَ یا کائِنُ قَبْلَ

بر من دارى اگر نافرمانیت کنم نه کارى از من ساخته است و نه از غیر من در مورد احسان مگر بوسیله تو اى بوده پیش

کُلِّشَىْءٍ وَیا مُکَوِّنَ کُلِّشَىْءٍ اِنَّکَ عَلى کُلِّشَىْءٍ قَدیرٌ اَللّهُمَّ اِنّى

از هر چیز و اى بود کننده هر چیز براستى تو بر هر چیز توانایى خدایا به تو

اَعُوذُ بِکَ مِنَ الْعَدیلَهِ عِنْدَ الْمَوْتِ وَمِنْ شَرِّ الْمَرْجِعِ فِى الْقُبُورِ وَمِنَ

پناه برم از انحراف هنگام مرگ و از بازگشت بد در میان گور و از

النَّدامَهِ یَوْمَ الاْزِفَهِ فَاَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ

پشیمانى در روز قیامت پس از تو خواهم که درود فرستى بر محمد و آل محمد و

تَجْعَلَ عَیْشى عیشَهً نَقِیَّهً وَمَیْتَتى میتَهً سَوِیَّهً وَمُنْقَلَبى مُنْقَلَباً

قرار دهى زندگى مرا زندگى پاک و پاکیزه و مرگم را مرگى معتدل و مستقیم و بازگشتم را بازگشتى

کَریماً غَیْرَ مُخْزٍ وَلا فاضِحٍ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الاْئِمَّهِ

گرامى که خوارى و رسوایى در آن نباشد خدایا درود فرست بر محمد و آلش آن پیشوایانى که

یَنابیعِ الْحِکْمَهِ وَاُولِى النِّعْمَهِ وَمَعادِنِ الْعِصْمَهِ وَاْعصِمْنى بِهِمْ مِنْ

سرچشمه هاى حکمت و ولى نعمت و معادن عصمتند و بوسیله ایشان مرا از

کُلِّ سُوَّءٍ وَلا تَاْخُذْنى عَلى غِرَّهٍ وَلا عَلى غَفْلَهٍ وَلا تَجْعَلْ عَواقِبَ

هر بدى محافظت فرما و مگیر مرا در حال غرور و نه در حال غفلت و بى خبرى و قرار مده پایان

اَعْمالى حَسْرَهً وَارْضَ عَنّى فَاِنَّ مَغْفِرَتَکَ لِلظّالِمینَ وَاَنَا مِنَ

کارهایم را حسرت و افسوس و از من راضى شو که راستى آمرزشت مخصوص ستمکاران است و من نیز

الظّالِمینَ اَللّهُمَّ اغْفِرْ لى ما لا یَضُرُّکَ واَعْطِنى ما لا یَنْقُصُکَ فَاِنَّکَ

از ستمکارانم خدایا بیامرز از من آنچه را زیان به تو نزند و عطا کن به من آنچه تو را کم نیاید زیرا که

الْوَسیعُ رَحْمَتُهُ الْبدَیعُ حِکْمَتُهُ وَاَعْطِنِى السَّعَهَ وَالدَّعَهَ وَالاْمْنَ

رحمت تو وسیع و فرزانگیت تازه و جدید است و عطا کن به من وسعت و فراخى و امنیت

وَالصِّحَّهَ وَالْبُخُوعَ وَالْقُنُوعَ وَالشُّکْرَ وَالْمُعافاهَ وَالتَّقْوى وَالصَّبْرَ

و سلامتى و فروتنى و قناعت و سپاسگزارى و تندرستى و پرهیزکارى و شکیبایى

وَالصِّدْقَ عَلَیْکَ وَعَلى اَوْلِیاَّئِکَ وَالْیُسْرَ وَالشُّکْرَ وَاعْمُمْ بِذلِکَ یا

و راستى (و درستى ) نسبت به تو و نسبت به دوستانت و آسانى و شکر و در اینها که گفتم و با من شریک ساز

رَبِّ اَهْلى وَ وَلَدى وَاِخْوانى فیکَ وَمَنْ اَحْبَبْتُ وَاَحَبَّنى وَوَلَدْتُ

پروردگار من خانواده و فرزندان و برادران دینى مرا و کسانى را که من دوست دارم یا آنان مرا دوست دارند و فرزندان آینده

وَوَلَدَنى مِنَ الْمُسْلِمینَ وَالْمُوْمِنینَ یا رَبَّ الْعالَمینَ ابن اُشَیْم گفته این

و پدران گذشته من از مسلمانان و مو منین اى پروردگار جهانیان * * * * * * * * * * *

دعاء بعد از هشت رکعت نماز شب و پیش از نماز وِتْر است آنگاه سه رکعت وِتْر را بجا مى آورى

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ** *

پس چون سلام دادى بگو در حالتى که نشسته باشى اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لا تَنْفَدُ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ستایش آن خدایى را سزاست

خَزاَّئِنُهُ وَلا یَخافُ آمِنُهُ رَبِّ اِنِ ارْتَکَبْتُ الْمَعاصِىَ فَذلِکَ ثِقَهٌ مِنّى

که خزینه هایش پایان نپذیرد و هر که در امان او بود هراس ندارد پررودگارا اگر من دست به نافرمانى زدم این بخاطر آن اطمینانى

بِکَرَمِکَ اِنَّکَ تَقْبَلُ التَّوْبَهَ عَنْ عِبادِکَ وَتَعْفوُ عَنْ سَیِّئاتِهِمْ وَتَغْفِرُ

بود که به کرم تو داشتم براستى که تو از بندگانت توبه شان را مى پذیرى و از گناهانشان درگذرى

الزَّلَلَ وَاِنَّکَ مُجیبٌ لِداعیکَ وَمِنْهُ قَریبٌ وَاَنَا تائِبٌ اِلَیْکَ مِنَ

و لغزشهاشان بیامرزى و براستى که تو خواننده ات را پاسخ دهى و به او نزدیکى و من بسوى تو

الْخَطایا وَراغِبٌ اِلَیْکَ فى تَوْفیرِ حَظّى مِنَ الْعَطایا یا خالِقَ الْبَرایا

از گناهان توبه کنم و میل دارم از درگاهت که بهره ام را از عطاهاى خویش فراوان گردانى اى آفریننده خلایق

یا مُنْقِذى مِنْ کُلِّ شَدیدَهٍ یا مُجیرى مِنْ کُلِّ مَحْذُورٍ وَفِّرْ عَلَىَّ

اى نجات دهنده من از هر سختى اى پناه ده من از هر خطر و چیز ترسناک

السُّرُورَ وَاکْفِنى شَرَّ عَواقِبِ الاُْمُورِ فَاَنْتَ اللّهُ عَلى نَعْماَّئِکَ وَجَزیلِ

خدایا نشاط و خوشحالیم را فراوان گردان و از شر پایان هر کار نگاهم دارد که براستى اى خدا تو بر نعمتها و عطاهاى

عَطاَّئِکَ مَشْکُورٌ وَلِکُلِّ خَیْرٍ مَذْخُورٌ و بدان که علماء از براى هر شب این ماه

سرشارت مورد سپاسگزارى هستى و براى هر خیر و خوبى ذخیره ما باشى * * * * * * * * * * * * * * * * *

نماز مخصوصى ذکر فرموده اند که مقام را گنجایش نقل آن نیست.

روز اوّل رجب

روز شریفى است و در آن چند عمل است اوّل روزه گرفتن روایت شده که حضرت نوح علیه السلام در این روز بکشتى سوار شد و امر فرمود کسانى را که با او بودند روزه بدارند و هر که این رُوز را روزه بدارد آتش جهنّم یکسال راه از او دور شود دوّم غسل کند سیّم زیارت امام حسین علیه السلام کند شیخ روایت کرده از بشیر دَهّان از امام جعفر صادق علیه السلام که فرمود هر که زیارت کند حسین بن علىّعَلیهِماالسَّلام را در روز اوّل رجب بیامرزد خداوند عالَم او را البته چهارم بخواند دعاى طویلى که سیّد در اقبال نقل فرموده پنجم شروع کند به نماز سلمان (رض ) بدین طریق که ده رکعت نماز گذارد و بعد از هر دو رکعت سلام دهد و در هر رکعت یک مرتبه حمد و سه مرتبه سوره توحید و

سه مرتبه قُلْ یا اَیُّهَا الْکافِرُونَ بخواند و بعد از هر سلام دستها را بلند کند و بگوید لا اِلهَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *معبودى نیست

اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ یُحْیى وَیُمیتُ وَهُوَ

جز خداى یگانه که شریک ندارد فرمانروایى از آن او است و ستایش مخصوص او است زنده مى کند و مى میراند و او است

حَىُّ لا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَهُوَ عَلى کُلِّشَىْءٍ قَدیرٌ پس بگوید اَللّهُمَّ لا

زنده اى که هرگز نمیرد هر چه خیر است بدست او است و او بر هر چیزى توانا است * * * * * خدایا جلوگیرى

مانِعَ لِما اَعْطَیْتَ وَلا مُعْطِىَ لِما مَنَعْتَ وَلا یَنْفَعُ ذَاالْجَدِّ مِنْکَ الْجَدُّ

نیست از آنچه تو عطا کنى و عطابخشى نیست براى آنکس که تو منعش کنى و کوشش شخص کوشا او را از تو بى نیاز نکند

پس دستها را بر روى خود کشد و در روز نیمه ماه نیز این نماز را بهمین کیفیّت بخواند لکن

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

عوض این دعا بعد از عَلى کُلِّشَىْءٍ قَدیرٌ بگوید: اِلها واحِدا اَحَدا فَرْدا صَمَدا

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * آن معبود یگانه یکتاى فرد بى نیازى

لَمْ یَتَّخِذْ صاحِبَهً وَلا وَلَدا و در روز آخر ماه نیز چنین کند لکن بعد از عَلى کُلِّشَىْءٍ

که نگرفته است همدم و نه فرزندى * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

قَدیرٌ بگوید وَصَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرینَ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ

* * * * * * و درود خدا بر محمد و آل پاکیزه اش باد و جنبش و نیرویى نیست

اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ پس دستها را بر روى خود بکشد و حاجت خود را بطلبد و از فوائد

جز به خداى بلند مرتبه و بزرگ * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

این نماز نباید غفلت نمود که آن بسیار است وبدانکه از براى حضرت سلمان نیز نماز دیگرى است در روز اوّل این ماه ده رکعت در هر رکعت حمد یکمرتبه و توحید سه مرتبه با فضیلت بسیار که مجملش آمرزش گناهان و محفوظ بودن از فتنه قبر و عذاب روز قیامت و رفتن جُذام و بَرَص و ذات الجنب از خواننده آن است و سیّد نیز براى این روز چهار رکعت نماز نقل کرده هر که خواهد به اقبال مراجعه کند و در این روز سنه (57) پنجاه و هفت بقولى ولادت حضرت باقرعلیه السلام واقع شده و لکن مختار داعى در سیّم صفر است و در روز دوّم این ماه بقولى ولادت با سعادت حضرت امام علىّ نقى علیه السلام است سنه 212 و شهادت آن حضرت در سیّم سنه (254) دویست و پنجاه و چهار در سُرَّ مَنْ رَاءى واقع شده ، روز دهم بقول ابن عیّاش ولادت حضرت امام محمّد تقى علیه السلام واقع شده .

ایّام البیض

شب سیزدهم

بدانکه مستحبّ است در هریک از ماه رجب وشعبان ورمضان آنکه در شب سیزدهم دو رکعت نمازبگذارند درهر رکعت حمد یک مرتبه و یَّس و تَبارَکَالمُلْکُ وتوحید بخوانند و در شب چهاردهم چهار رکعت بدو سلام بهمین کیفیّت و درشب پانزدهم شش رکعت به سه سلام بهمین کیفیّت از حضرت صادق علیه السلام مرویست که هر که چنین کند جمیع فضیلت این سه ماه را دریابد و جمیع گناهانش غیر از شرک آمرزیده شود.

روز سیزدهم

اوّل ایّام البیض است و ثواب بسیارى براى روزه این روز و دو روز بعد وارد شده و اگر کسى خواهد عمل اُمّ داوُد بجا آورد باید این روز را روزه بگیرد و در این روز بنا بر مشهور بعد از سى سال از عام الفیل ولادت با سعادت حضرت امیر المو منین علیه السلام در میان کعبه مُعَظَّمه واقع شده است.

اعمال شب نیمه ماه رجب

شب شریفى است و در آن چند عملست اوّل غسل دوّم احیاء آن به عبادت چنانکه علاّمه مجلسى فرموده سیّم زیارت امام حسین علیه السلام چهارم شش رکعت نماز که در شب سیزدهم ذکر شد پنجم سى رکعت نماز در هر رکعت حمد و ده مرتبه توحید و این نماز را سید از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله نقل کرده با فضیلت بسیار ششم دوازده رکعت نماز هر دو رکعت بیک سلام و در هر رکعت هر یک از سوره حمد و توحید و فلق و ناس و آیه الکرسى و قَدْر را چهار مرتبه بخواند و بعد از سلام چهار مرتبه بگوید اَللّهُ اَللّهُ رَبّى لا اُشْرِکُ بِهِ شَیْئا وَلا اَتَّخِذُ مِنْ دُونِه وَلِیّا و هر چه مى خواهد بخواند و این نماز را بدین طریق سیّد از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده و لکن شیخ در مصباح فرموده روایت کرده داود بن سرحان از حضرت صادق علیه السلام که فرمود بجا مى آورى در شب نیمه رجب دوازده رکعت نماز مى خوانى در هر رکعت حمد و سوره و چون فارغ شدى از نماز مى خوانى بعد از آن حمد و معوذتین و سوره اخلاص و آیه الکرسى را چهار مرتبه و مى گوئى بعد از آن سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَلا اِلهَ اِلا اللّهُ وَاللّهُ اَکْبَرُ چهار مرتبه پس مى گوئى اَللّهُ اَللّهُ رَبّى لا اُشْرِکُ بِهِ شَیْئا وَما شاَّءَ اللّهُ لا قُوَّهَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ و بجا مى آورى در شب بیست و هفتم نیز مثل این را.

اعمال روز نیمه رجب

روز مبارکى است و در آن چند عمل است اوّل غسل دوّم زیارت حضرت امام حسین علیه السلام از ابن ابى بصیر منقول است که گفت سو ال کردم از حضرت امام رضاعلیه السلام که در چه ماه
زیارت کنیم امام حسین علیه السلام را فرمود در نیمه رجب و نیمه شعبان سیّم نماز سلمان به نحویکه در روز اوّل گذشت چهارم چهار رکعت نماز

بخواند و بعد از سلام دست خود را پهن کند و بگویداَللّهُمَّ یا مُذِلَّ کُلِّ جَبّارٍ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *خدایا اى خوارکننده هر ستمکار سرکش

وَیا مُعِزَّ الْمُوْمِنینَ اَنْتَ کَهْفى حینَ تُعْیینِى الْمَذاهِبُ وَاَنْتَ بارِئُ

و اى عزت بخش مو منان تویى پناهگاه من در آن هنگام که از راهها وامانده شوم و تویى که از روى مهرى

خَلْقى رَحْمَهً بى وَقَدْ کُنْتَ عَنْ خَلْقى غَنِیّاً وَلَوْ لا رَحْمَتُکَ لَکُنْتُ

که به من داشتى به خلقت من دست زدى در صورتى که از خلقتم بى نیاز بودى و اگر مهر تو نبود بطور مسلم من

مِنَ الْهالِکینَ وَاَنْتَ مُوَیِّدى بِالنَّصْرِ عَلى اَعْداَّئى وَلَوْ لا نَصْرُکَ

در زمره نابودان بودم و تویى که مرا بوسیله یارى دادن بر دشمنانم کمک دهى و اگر یارى تو نبود

اِیّاىَ لَکُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحینَ یا مُرْسِلَ الرَّحْمَهِ مِنْ مَعادِنِها

بطور حتم من از رسوایان بودم اى فرستنده رحمت از معدنهاى آن

وَمُنْشِئَ الْبَرَکَهِ مِنْ مَواضِعِها یا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالشُّمُوخِ

و اى پدید آرنده برکت از جاهاى آن اى که مخصوص داشت خود را به بلندى مقام

وَالرِّفْعَهِ فَاَوْلِیاَّوُهُ بِعِزِّهِ یَتَعَزَّزُونَ وَیا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوکُ نیرَ

و رفعت و از اینرو دوستانش به عزت او عزیز گردند و اى که پادشاهان طوق مذلت را براى او

الْمَذَلَّهِ عَلى اَعْناقِهِمْ فَهُمْ مِنْ سَطَواتِهِ خاَّئِفُونَ اَسئَلُکَ بِکَیْنُونِیَّتِکَ

بر گردن نهاده اند و از سطوتهاى او ترسانند از تو خواهم به حق بود کردنت

الَّتِى اشْتَقَقْتَها مِنْ کِبْرِیاَّئِکَ وَاَسئَلُکَ بِکِبْرِیاَّئِکَ الَّتِى اشْتَقَقْتَها مِنْ

که آنرا از کبریاى خود جدایش کردى و از تو خواهم به حق کبریایت که آن را از عزتت

عِزَّتِکَ وَاَسئَلُکَ بِعِزَّتِکَ الَّتِى اسْتَوَیْتَ بِها عَلى عَرْشِکَ فَخَلَقْتَ بِها

برگرفتى و از تو خواهم به حق عزتت که بوسیله آن بر عرش مستولى گشتى و بدان سبب

جَمیعَ خَلْقِکَ فَهُمْ لَکَ مُذْعِنُونَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَیْتِهِ

همه خلق خود را آفریدى و همه به خدائیت اعتراف دارند که درود فرستى بر محمد و خاندانش

روایت است که هر صاحب غمى این دعا را بخواند حقّ تعالى او را از اندوه و غم آسایش بخشد

عمل امّ داوود

پنجم عمل امّ داوود که عمده اعمال این روز است و براى برآمدن حاجات و کشف کُرُبات و دفع ظلم ظالمان مو ثّر است و کیفیّت آن بنا بر آنچه در مصباح شیخ است آنست که چون خواهد این عمل را بجا آورد روزه بگیرد روز سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم را پس در روز پانزدهم نزد زوال غسل کند و چون وقت زوال داخل شود نماز ظهر و عصر را بجا آورد در حالتیکه رکوع و سجودشان را نیکو کند و در موضع خلوتى باشد که چیزى او را مشغول نسازد و انسانى با او تکلّم ننماید پس چون از نماز فارغ شود رو به قبله کند و بخواند حمد را صد مرتبه و سوره اخلاص را صد مرتبه و آیه الکرسى را ده مرتبه و بعد از اینها بخواند سوره انعام و بنى اسرائیل و کهف و لقمان و یَّس و صافّات و حَّم سجده و حَّمعَّسَّق و حَّم دخان و فتح و واقعه و مُلْک و نَّ وَ اِذَا السَّماَّءُ انْشَقَّتْ و ما بعدش را تا آخر قرآن و چون از اینها فارغ شود بگوید در حالتى که رو به

قبله باشد صَدَقَ اللّهُ الْعَظیمُ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ ذُو

* * * درست فرمود خداى بزرگى که معبودى جز او نیست زنده و پاینده و صاحب

الْجَلالِ وَالاِْکْرامِ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ الْحَلیمُ الْکَریمُ الَّذى لَیْسَ کَمِثْلِهِ

جلالت و بزرگوارى است بخشاینده و مهربان بردبار و کریم است آنکه مانندش

شَىْءٌ وَهُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ الْبَصیرُ الْخَبیرُ شَهِدَ اللّهُ اَنَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ

چیزى نیست و او شنوا و دانا و بینا و آگاه است ، گواه است خدا که معبودى جز او نیست

وَالْمَلاَّئِکَهُ وَاُولوُا الْعِلْمِ ق اَّئِماً بِالْقِسْطِ لا اِل- هَ اِلاّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ

و فرشتگان و دانشوران گواهى داده اند که خدایى جز او نیست که عدالت بدو پایدار است و او عزیز و حکیم است

وَبَلَّغَتْ رُسُلُهُ الْکِرامُ وَاَنَا عَلى ذلِکَ مِنَ الشّاهِدینَ اَللّهُمَّ لَکَ

و پیمبران بزرگوارش نیز آنرا به مردم رساندند و من بر این مطلب گواهى دهم خدایا از آن تو است

الْحَمْدُ وَلَکَ الْمَجْدُ وَلَکَ الْعِزُّ وَلَکَ الْفَخْرُ وَلَکَ الْقَهْرُ وَلَکَ النِّعْمَهُ

ستایش و از آن تو است مجد و براى تو است عزت و خاص تو است افتخار و شایسته تو است قهر و سطوت و مخصوص تو است نعمت

وَلَکَ الْعَظَمَهُ وَلَکَ الرَّحْمَهُ وَلَکَ الْمَهابَهُ وَلَکَ السُّلْطانُ وَلَکَ الْبَهاَّءُ

وازآن تواست عظمت و مخصوص تو است رحمت و براى تو است شکوه و خاص تو است سلطنت و از آن تو است درخشندگى

وَلَکَ الاِْمْتِنانُ وَلَکَ التَّسْبیحُ وَلَکَ التَّقْدیسُ وَلَکَ التَّهْلیلُ وَلَکَ

و مخصوص تو است نعمت بخشى و براى تو است پاکى و از آن تو است پاکیزگى و براى تو است یکتایى و مخصوص تو است

التَّکْبیرُ وَلَکَ ما یُرى وَلَکَ ما لا یُرى وَلَکَ ما فَوْقَ السَّمواتِ الْعُلى

بزرگى و ملک تو است آنچه دیده شود و آنچه دیده نشود و از تو است آنچه بالاى آسمانهاى بلند است

وَ لَکَ ما تَحْتَ الثَّرى وَلَکَ الاْرَضُونَ السُّفْلى وَلَکَ الاْ خِرَهُ

و از تو است آنچه زیر زمین است و از تو است زمینهاى زیرین و از آن تو است دنیا و آخرت

وَالاُْولى وَلَکَ ما تَرْضى بِهِ مِنَ الثَّناَّءِ وَالْحَمْدِ وَالشُّکرِ وَ النَّعْماَّءِ

و مخصوص تو است آن و حمد و ثنا و شکرى که تو بپسندى و آنچه نعمت است نیز از تو است

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى جَبْرَئیلَ اَمینِکَ عَلى وَحْیِکَ وَالْقَوِىِّ عَلى اَمْرِکَ

خدایا درود فرست بر جبرئیل امین بر وحى تو و نیرومند در کار تو و آنکس

وَالْمُطاعِ فى سَمواتِکَ وَمَحالِّ کَراماتِکَ الْمُتَحَمِّلِ لِکَلِماتِکَ

که در آسمانها و جایگاههاى کرامتهایت فرمانش برند آن کس که سخنان تو را برساند

النّاصِرِ لاَِنْبِیاَّئِکَ الْمُدَمِّرِ لاِعْداَّئِکَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى میکائیلَ مَلَکِ

یاور پیمبرانت و سرنگون کننده دشمنانت خدایا درود فرست بر میکائیل فرشته

رَحْمَتِکَ وَالْمَخْلُوقِ لِرَاءْفَتِکَ وَالْمُسْتَغْفِرِ الْمُعینِ لاِهْلِ طاعَتِکَ

رحمتت و آفریده شده براى بردن مهرت و آمرزش خواه و کمک کار فرمانبرانت

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى اِسْرافیلَ حامِلِ عَرْشِکَ وَصاحِبِ الصُّورِ الْمُنْتَظِرِ

خدایا درود فرست بر اسرافیل حمل کننده عرشت و صاحب صور آنکه چشم به راه

لاِمْرِکَ الْوَجِلِ الْمُشْفِقِ مِنْ خیفَتِکَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى حَمَلَهِ الْعَرْشِ

دستور تو است و نگران و بیمناک است از ترس تو خدایا درود فرست بر حاملین پاکیزه عرش

الطّاهِرینَ وَعَلىَ السَّفَرَهِ الْکِرامِ الْبَرَرَهِ الطَّیِّبینَ وَعَلى مَلاَّئِکَتِکَ

و بر سفیران گرامى و آن نیکان پاک و بر فرشتگان

الْکِرامِ الْکاتِبینَ وَ عَلى مَلاَّئِکَهِ الْجِن انِ وَخَزَنَهِ النّیر انِ وَمَلَکِ

بزرگوار نویسنده و بر فرشتگان بهشت و نگهبانان دوزخ و فرشته

الْمَوْتِ وَالاْعْوانِ یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى اَبینا آدَمَ

مرگ و کمک کارانش اى صاحب جلالت و بزرگوارى خدایا درود فرست بر پدر ما آدم

بَدیعِ فِطْرَتِکَ الَّذى کَرَّمْتَهُ بِسُجُودِ مَلاَّئِکَتِکَ وَاَبَحْتَهُ جَنَّتَکَ اَللّ- هُمَّ

پدیده خلقت که گرامیش داشتى به سجده کردن فرشتگانت و مباح کردى بر او بهشتت را خدایا

صَلِّ عَلى اُمِّنا حَوّاَّءَ الْمُطَهَّرَهِ مِنَ الرِّجْسِ الْمُصَفّاتِ مِنَ الدَّنَسِ

درود فرست بر مادر ما حواء که از پلیدى پاک و از چرکى و آلودگى مصفا گشت و از میان آدمیان

الْمُفَضَّلَهِ مِنَ الاِْنْسِ الْمُتَرَدِّدَهِ بَیْنَ مَحالِّ الْقُدُْسِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى

برترى داشت و در میان جایگاههاى قدسیان رفت و آمد کرده خدایا درود فرست بر

هابیلَ وَشَیْثٍ وَاِدْریسَ وَنُوحٍ وَهُودٍ وَصالِحٍ وَ اِبْراهیمَ وَاِسْماعیلَ

هابیل و شیث و ادریس و نوح و هود و صالح و ابراهیم و اسماعیل

وَاِسْحقَ وَیَعْقُوبَ وَیُوسُفَ وَالاْسْباطِ وَلُوطٍ وَشُعَیْبٍ وَاَیُّوبَ

و اسحاق و یعقوب و یوسف و اسباط (یعقوب ) و لوط و شعیب و ایوب

وَمُوسى وَهارُونَ وَیُوشَعَ وَمیشا وَالْخِضْرِ وَذِى الْقَرْنَیْنِ وَیُونُسَ

و موسى و هارون و یوشع و میشا و خضر و ذى القرنین و یونس

وَاِلْیاسَ وَالْیَسَعَ وَذِى الْکِفْلِ وَطالُوتَ وَداوُدَ وَسُلَیْمانَ وَزَکَرِیّا

و الیاس و الیسع و ذا الکفل و طالوت و داود و سلیمان و زکریا

وَشَعْیا وَیَحْیى وَتُورَخَ وَمَتّى وَاِرْمِیا وَحَیْقُوقَ وَدانِیالَ وَعُزَیْرٍ

و شعیا و یحیى و تورخ و متى و ارمیا و حیقوق و دانیال و عزیر

وَعیسى وَشَمْعُونَ وَجِرْجیسَ وَالْحَوارِیّینَ وَالاْتْباعِ وَخالِدٍ

و عیسى و شمعون و جرجیس و حواریین عیسى و پیروانشان و خالد

وَحَنْظَلَهَ وَلُقْمانَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْحَمْ

و حنظله و لقمان خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد و رحمت فرست بر

مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ وَبارِکْ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ کَما صَلَّیْتَ

بر محمد و آل محمد و برکت فرست بر محمد و آل محمد چنانچه درود فرستادى

وَرَحِمْتَ وَبارَکْتَ عَلى اِبْرهیمَ وَآلِ اِبْرهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ اَللّهُمَّ

و رحمت و برکت فرستادى بر ابراهیم و آل ابراهیم که براستى تویى ستوده و بزرگوار خدایا

صَلِّ عَلَى الاْوْصِیاَّءِ وَالسُّعَداَّءِ وَالشُّهَداَّءِ وَاَئِمَّهِ الْهُدى اَللّهُمَّ صَلِّ

درود فرست بر اوصیاء و اهل سعادت و شهیدان و امامان راهنما خدایا درود فرست

عَلَى الاْبْدالِ وَالاْوْتادِ وَالسُّیّاحِ وَالْعُبّادِ وَالْمُخْلِصینَ وَالزُّهّادِ

بر ابدال (دسته اى از صلحاء) و اوتاد و سیاحان و پرستش کنندگان و مخلصان و پارسایان

وَاَهْلِ الجِدِّ وَالاِْجْتِهادِ وَاخْصُصْ مُحَمَّداً وَاَهْلَ بَیْتِهِ بِاَفْضَلِ

و اهل جدیت و کوشش و مخصوص گردان محمد و خاندانش را به بهترین

صَلَواتِکَ وَاَجْزَلِ کَراماتِکَ وَبَلِّغْ رُوحَهُ وَ جَسَدَهُ مِنّى تَحِیَّهً وَسَلاماً

درودهایت و فراوانترین کرامتهایت و به روح و جسدش از جانب من تحیت و سلامى برسان

وَزِدْهُ فَضْلاً وَشَرَفاً وَکَرَماً حَتّى تُبَلِّغَهُ اَعْلى دَرَجاتِ اَهْلِ

و فضل و شرافت و بزرگواریش را فزون کن به حدى که او را به اعلى درجه اهل

الشَّرَفِ مِنَ النَّبِیّینَ وَالْمُرْسَلینَ وَالاْفاضِلِ الْمُقَرَّبینَ اَللّهُمَّ وَصَلِّ

شرافت از پیمبران و رسولان و فاضلان مقربت برسانى خدایا درود فرست

عَلى مَنْ سَمَّیْتُ وَمَنْ لَمْ اُسَمِّ مِنْ مَلاَّئِکَتِکَ وَاَنْبِی اَّئِکَ وَرُسُلِکَ

بر هرکس که من نام بردم و هرکه از فرشتگان و پیمبران و رسولان

وَاَهْلِ طاعَتِکَ وَاَوْصِلْ صَلَواتى اِلَیْهِمْ وَاِلى اَرْواحِهِمْ وَاجْعَلْهُمْ

و فرمانبردارانت را که من نام نبردم و درودهاى مرا بر ایشان و بر ارواحشان برسان و آنان را

اِخْوانى فیکَ وَاَعْوانى عَلى دُعاَّئِکَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْتَشْفِعُ بِکَ اِلَیْکَ

برادران من در دین و کمک کارانم در دعاى به درگاهت قرار ده خدایا من شفیع گردانم تو را پیش خودت

وَبِکَرَمِکَ اِلى کَرَمِکَ وَبِجُودِکَ اِلى جُودِکَ وَبِرَحْمَتِکَ اِلى رَحْمَتِکَ

و کرمت را پیش کرمت و جودت را پیش جودت و رحمتت را پیش رحمتت

وَبِاَهْلِ طاعَتِکَ اِلَیْکَ وَاَسئَلُکَ الّلهُمَّ بِکُلِّ ما سَئَلَکَ بِهِ اَحَدٌ مِنْهُمْ مِنْ

و اهل طاعتت را پیش درگاهت و از تو خواهم خدایا به هرچه یکى از آنها بوسیله آن تو را

مَسْئَلَهٍ شَریفَهٍ غَیْرِ مَرْدُودَهٍ وَبِما دَعَوْکَ بِهِ مِنْ دَعْوَهٍ مُجابَهٍ غَیْرِ مُخَیَّبَهٍ

خواسته از سو الهاى شریفى که برنگشته و به آنچه تو را خوانده اند از دعاى پذیرفته شده اى که به نومیدى نکشیده

یااَللّهُ یارَحْمنُ یا رَحیمُ یا حَلیمُ یا کَریمُ یا عَظیمُ یا جَلیلُ یامُنیلُ یا

اى خدا اى بخشاینده اى مهربان اى بردبار اى کریم اى بزرگ اى با جلالت اى بخشنده اى

جَمیلُ یا کَفیلُ یا وَکیلُ یا مُقیلُ یا مُجیرُ یا خَبیرُ یا مُنیرُ یا مُبیرُ یا

زیبا اى سرپرست اى وکیل اى نادیده گیر اى پناه ده اى آگاه اى روشنى ده اى نابود کن اى

مَنیعُ یا مُدیلُ یا مُحیلُ یا کَبیرُ یا قَدیرُ یا بَصیرُ یا شَکُورُ یا بَرُّ یا

والامقام اى چرخاننده اى جابجا کننده اى بزرگ اى توانا اى بینا اى شکرپذیر اى نیکوکار اى

طُهْرُ یا طاهِرُ یا قاهِرُ یا ظاهِرُ یا باطِنُ یا ساتِرُ یا مُحیطُ یا مُقْتَدِرُ

پاک اى پاکیزه اى قاهر اى پیدا اى پنهان اى پرده پوش اى احاطه دار اى با اقتدار

یا حَفیظُ یا مُتَجَبِّرُ یا قَریبُ یا وَدُودُ یا حَمیدُ یا مَجیدُ یا مُبْدِئُ یا

اى نگهبان اى داراى بزرگى اى نزدیک اى محبوب همه اى ستوده اى بزرگوار اى پدیدآرنده اى

مُعیدُ یا شَهیدُ یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ یا قابِضُ یا

بازگرداننده اى گواه اى احسان بخش اى نیکوبخش اى نعمت بخش اى زیاده بخش اى گیرنده

باسِطُ یا هادى یا مُرْسِلُ یا مُرْشِدُ یا مُسَدِّدُ یا مُعْطى یا مانِعُ یا

اى گشایش ده اى راهنما اى فرستنده اى رهنمون اى محکم کننده اى دهنده اى منع کننده اى

دافِعُ یا رافِعُ یا باقى یا واقى یا خَلاّقُ یا وَهّابُ یا تَوّابُ یا فَتّاحُ

جلوگیرنده اى بلند کننده اى باقى اى نگهدار اى آفریننده اى بخشش پیشه اى توبه پذیر اى گشاینده

یا نَفّاحُ یا مُرْتاحُ یا مَنْ بِیَدِهِ کُلُّ مِفْتاحٍ یا نَفّاعُ یا رَوُفُ یا عَطُوفُ

اى زیاده بخش اى رحمت بخش اى که بدست او است هر کلید اى سودرسان اى مهربان اى باعطوفت

یا کافى یا شافى یا مُعافى یا مُکافى یا وَفِىُّ یا مُهَیْمِنُ یا عَزیزُ یا

اى کفایت کننده اى درمان بخش اى بهبودى بخش اى پاداش دهنده اى باوفا اى نگهبان خلق اى با عزت اى

جَبّارُ یا مُتَکَبِّرُ یا سَلامُ یا مُوْمِنُ یا اَحَدُ یا صَمَدُ یا نُورُ یا مُدَبِّرُ یا

جبار اى بزرگوار اى سلامت بخش اى ایمنى بخش اى یکتا اى بى نیاز اى نور اى مدبر کارها اى

فَرْدُ یا وِتْرُ یا قُدُّوسُ یا ناصِرُ یا مُونِسُ یا باعِثُ یا وارِثُ یا عالِمُ

یگانه اى تنها اى پاکیزه اى یاور اى همدم اى برانگیزنده اى ارث برنده اى دانا

یا حاکِمُ یا بادى یا مُتَعالى یا مُصَوِّرُ یا مُسَلِّمُ یا مُتَحَبِّبُ یا قاَّئِمُ یا

اى حکم کننده اى آغاز کننده اى برتر اى صورت بخش اى سلامت بخش اى دوستى ورز اى قائم به کار خلق اى

داَّئِمُ یا عَلیمُ یا حَکیمُ یا جَوادُ یا بارِى ءُ یا باَّرُّ یا ساَّرُّ یا عَدْلُ یا

جاویدان اى دانا اى فرزانه اى بخشنده اى آفریننده اى نیکوکار اى شادى بخش اى دادگستر اى

فاصِلُ یا دَیّانُ یا حَنّانُ یا مَنّانُ یا سَمیعُ یا بَدیعُ یا خَفیرُ یا مُعینُ

جداکننده اى جزاده اى نعمت بخش اى عطابخش اى شنوا اى پدیدآرنده اى پناه ده اى یاور

++[مُغَیِّرُ] یاناشِرُ یاغافِرُ یاقَدیمُ یامُسَهِّلُ یا مُیَسِّرُ یا مُمیتُ یا مُحْیى

اى نشر دهنده اى آمرزنده اى قدیم اى آسان کننده اى هموارکننده اى میراننده اى زنده کننده

یا نافِعُ یا رازِقُ یا مُقْتَدِرُ یا مُسَبِّبُ یا مُغیثُ یا مُغْنى یا مُقْنى یا

اى سودده اى روزى ده اى با اقتدار اى سبب ساز اى فریادرس اى بى نیازکننده اى دارایى دهنده اى

خالِقُ یا راصِدُ یا واحِدُ یا حاضِرُ یا جابِرُ یا حافِظُ یا شَدیدُ یا

آفریننده اى نگهبان اى یگانه اى حاضر اى جبران کننده اى نگهدار اى استوار اى

غِیاثُ یا عاَّئِدُ یا قابِضُ یا مَنْ عَلا فَاسْتَعْلى فَکانَ بِالْمَنْظَرِ الاْعْلى

فریادرس اى ثروت ده اى گیرنده اى که والایى و برترى و به دیدگاه اعلایى

یا مَنْ قَرُبَ فَدَنا وَبَعُدَ فَنَاى وَعَلِمَ السِّرَّ وَاَخْفى یا مَنْ اِلَیْهِ التَّدْبیرُ

اى که نزدیکى و بسیار هم نزدیک و دور است و بسیار هم دور داناى سر و نهان اى که تدبیر

وَلَهُ الْمَقادیرُ وَیا مَنِ الْعَسیرُ عَلَیْهِ [سَهْلٌ] یَسیرٌ یا مَنْ هُوَ عَلى ما

امور با او است و اندازه ها از او است و اى که دشوار براى او سهل و آسان است اى که بر هرچه بخواهد

یَشاَّءُ قَدیرٌ یا مُرْسِلَ الرِّیاحِ یا فالِقَ الاِْصْباحِ یا باعِثَ الاْرْواحِ یا

توانا است اى فرستنده بادها اى شکافنده سپیده صبح اى برانگیزاننده ارواح اى

ذَاالْجُودِ وَالسَّماحِ یا راَّدَّ ما قَدْ فاتَ یا ناشِرَ الاْمْواتِ یا جامِعَ

صاحب جود و سخاوت اى برگرداننده آنچه از دست رفته اى زنده کننده مردگان اى گردآورنده

الشَّتاتِ یا رازِقَ مَنْ یَشاَّءُ [بِغَیْرِ حِسابٍ وَیا] فاعِلَ ما یَشاَّءُ کَیْفَ

پراکنده ها اى روزى ده بى حساب بهر که خواهى و اى انجام دهنده

یَشاَّءُ وَیا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ یا حَىُّ یا قَیُّومُ یا حَیّاً حینَ لا حَىَّ یا

هرچه بخواهى بهرطور که خواهى و اى صاحب جلالت و بزرگوارى اى زنده اى پاینده اى زنده در آن هنگام که زنده اى نبود اى

حَىُّ یا مُحْیِىَ الْمَوْتى یا حَىُّ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ بَدیعُ السَّمواتِ

اى زنده کن مردگان اى زنده که معبودى جز تو نیست پدیدآرنده آسمانها و

وَالاَْرْضِ یا اِلهى وَسَیِّدى صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْحَمْ

و زمین اى معبود من و آقاى من درود فرست بر محمد و آل محمد و رحمت فرست بر

مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ بارِکْ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کَما صَلَّیْتَ

محمد و آل محمد وبرکت ده بر محمد و آل محمد چنانچه درود فرستادى

وَبارَکْتَ وَرَحِمْتَ عَلى اِبْرهیمَ وَآلِ اِبْرهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ

و برکت دادى و رحمت فرستادى بر ابراهیم و آل ابراهیم که براستى تویى ستوده و بزرگوار

وَارْحَمْ ذُلىّ وَ فاقَتى وَفَقْرى وَانْفِرادى وَوَحْدَتى وَخُضُوعى بَیْنَ

و رحم کن به خوارى من و پیچارگیم و نداریم و تک و تنهاییم و فروتنیم در

یَدَیْکَ وَاعْتِمادى عَلَیْکَ وَتَضَرُّعى اِلَیْکَ اَدْعُوکَ دُعاَّءَ الْخاضِعِ

برابرت و اعتمادى که بر تو دارم و زاریم به درگاهت تو را خوانم خواندن شخص فروتن

الذَّلیلِ الْخاشِعِالْخاَّئِفِ الْمُشْفِقِ الْباَّئِسِ الْمَهینِ الْحَقیرِ الْجائِعِ

خوار خاشع ترسان هراسان پریشان بى مقدار کوچک گرسنه

الْفَقیرِ الْعاَّئِذِ الْمُسْتَجیرِ الْمُقِرِّ بِذَنْبِهِ الْمُسْتَغْفِرِ مِنْهُ الْمُسْتَکینِ لِرَبِّهِ

فقیر پناهنده پناه خواه معترف به گناه آمرزش خواه از گناه درمانده و زارى کننده به درگاه پروردگار

دُعاَّءَ مَنْ اَسْلَمَتْهُ ثِقَتُهُ وَرَفَضَتْهُ اَحِبَتُّهُ وَعَظُمَتْ فَجیعَتُهُ دُعاَّءَ حَرِقٍ

و خواندن شخصى که یاران مورد اعتمادش او را واگذار ده و دوستانش او را رها کرده و درد جانسوزش بزرگ گشته خواندن شخص دلسوخته

حَزینٍ ضَعیفٍ مَهینٍ باَّئِسٍ مُسْتَکینٍ بِکَ مُسْتَجیرٍ اَللّهُمَّ وَاَسئَلُکَ

غمگین ناتوان بى مقدار پریشان درمانده اى که به تو پناه آورده خدایا از تو خواهم

بِاَنَّکَ مَلیکٌ وَاَنَّکَ ما تَشاَّءُ مِنْ اَمْرٍ یَکُونُ وَاَنَّکَ عَلى ما تَشاَّءُ قَدیرٌ

چون تویى فرمانروا و تو چنانى که هرکارى را بخواهى مى شود و تویى که بر هرچه بخواهى توانایى

وَاَسئَلُکَ بِحُرْمَهِ هذَا الشَّهْرِ الْحَرامِ وَالْبَیْتِ الْحَرامِ وَالْبَلَدِ الْحَرامِ

و از تو خواهم به حرمت این ماه محترم و خانه محترم (کعبه ) و شهر محترم (مکه )

وَالرُّکْنِ وَالْمَقامِ وَالْمَشاعِرِالْعِظامِ وَبِحَقِّنَبِیِّکَ مُحَمَّدٍعَلَیْهِ وَ الِهِ السَّلامُ

و رکن و مقام و مشعرهاى بزرگ (جاهاى مناسک حج ) و به حق پیامبرت محمد علیه و آله السلام

یا مَنْ وَهَبَ لاِدَمَ شَیْثاً وَ لاِِبْراهیمَ اِسْماعیلَ وَ اِسْحاقَ وَ یا

اى که شیث را به آدم بخشیدى و اسماعیل و اسحاق را به ابراهیم دادى و اى

مَنْ رَدَّ یُوسُفَ عَلى یَعْقوُبَ وَیا مَنْ کَشَفَ بَعْدَ الْبَلاَّءِ ضُرَّ اَیُّوبَ ی ا

که یوسف را به یعقوب برگرداندى و اى که پس از مبتلا شدن ایوب ناراحتیش را برطرف کردى اى که

راَّدَّ مُوسى عَلى اُمِّهِ وَ زاَّئِدَ الْخِضْرِ فى عِلْمِهِ وَیا مَنْ وَهَبَ لِداوُدَ

موسى را به مادرش برگرداندى و دانش خضر را افزون کردى اى که دادى به داود

سُلَیْمانَ وَلِزَکَرِیّا یَحْیى وَلِمَرْیَمَ عیسى یا حافِظَ بِنْتِ شُعَیْبٍ وَیا

سلیمان را و به زکریا یحیى را و به مریم عیسى را اى نگهدار دختر شعیب اى

کافِلَ وَلَدِ اُمِّ مُوسى اَسئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ

کفالت کننده فرزند مادر موسى از تو خواهم که درود فرستى بر محمد و آل محمد و

تَغْفِرَ لِى ذُنُوبى کُلَّها وَتُجیرَنى مِنْ عَذابِکَ وَتُوجِبَ لى رِضْوانَکَ

گناهانم را بیامرزى و از عذاب خود مرا در پناه گیرى و مرا مستوجب خوشنودى

وَاَمانَکَ وَاِحْسانَکَ وَغُفْرانَکَ وَجِنانَکَ وَاَسئَلُکَ اَنْ تَفُکَّ عَنّى کُلَّ

و ایمنى و احسان و آمرزش و بهشتت قرار دهى و از تو خواهم که باز کنى برایم هر

حَلْقَهٍ بَیْنى وَبَیْنَ مَنْ یُوْذینى وَتَفْتَحَ لى کُلَّ بابٍ وَتُلَیِّنَ لى کُلَّ

حلقه اى که میان من و میان آزار کننده من است و بگشایى به رویم هر درى را و

صَعْبٍ وَتُسَهِّلَ لى کُلَّ عَسَیرٍ وَتُخْرِسَ عَنّى کُلَّ ناطِقٍ بِشَرٍّ وَتَکُفَّ

نرم کنى برایم هر دشوارى را و آسان کنى برایم هر مشکلى را و لال کنى از من زبان هر بدگو را و بازدارى از من

عَنّى کُلَّ باغٍ وَتَکْبِتَ عَنّى کُلَّ عَدُوٍّ لى وَحاسِدٍ وَتَمْنَعَ مِنّى کُلَّ

هر زورگو را و خوار کنى دشمنان و حسودان مرا و بازدارى از من هر

ظالِمٍ وَتَکْفِیَنى کُلَّ عاَّئِقٍ یَحُولُ بَیْنى وَبَیْنَ حاجَتى وَیُحاوِلُ اَنْ

ستمگرى را و کفایت کنى از من هر مانعى را که میان من و حاجتم حائل شود و بخواهد که

یُفَرِّقَ بَیْنى وَبَیْنَ طاعَتِکَ وَیُثَبِّطَنى عَنْ عِبادَتِکَ یا مَنْ اَلْجَمَ الْجِنَّ

میان من و اطاعت تو را جدایى اندازد و از پرستش تو بازم دارد اى که مهار کردى جنیان

الْمُتَمَرِّدینَ وَقَهَرَ عُتاهَ الشَّیاطینِ وَاَذَلَّ رِقابَ الْمُتَجَبِّرینَ وَرَدَّ کَیْدَ

نافرمان را و مقهور ساختى شیاطین سرکش را و گردنِ گردن کشان را به خوارى کشاندى و نقشه هاى شوم

الْمُتَسَلِّطین عَنِ الْمُسْتَضْعَفینَ اَسئَلُکَ بِقُدْرَتِکَ عَلى ما تَشاَّءُ

مسلطشدگان را از ناتوانها بازگرداندى از تو خواهم به حق تواناییت بر هرچه خواهى

وَتَسْهیلِکَ لِما تَشاَّءُ کَیْفَ تَشاَّءُ اَنْ تَجْعَلَ قَضاَّءَ حاجَتى فیما تَشاَّءُ

و آسان کردنت هرچه را بهر نحو که خواهى که قرار دهى برآوردن حاجتم را در هرچه خواهى

پس سجده کن بر زمین و بر خاک بگذار دو طرف روى خود را و بگو اَللّهُمَّ لَکَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدایا براى تو

سَجَدْتُ وَبِکَ امَنْتُ فَارْحَمْ ذُلّى وَفاقَتى وَاجْتِهادى وَتَضَرُّعى

سجده مى کنم و به تو ایمان دارم پس رحم کن به خوارى من و نداریم و سعى و کوششم و زارى

وَمَسْکَنَتى وَفَقْرى اِلَیْکَ یا رَبِّ و کوشش کن که اشک بریزد چشمهاى تو اگر چه

و بیچارگى ام و نیازم به درگاهت اى پروردگار * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

بقدر سرمگسى (سوزنى ) باشد بدرستى که این علامت استجابت است.

روز بیست و پنجم

سنه صد و هشتاد و سه شهادت حضرت موسى بن جعفرعلیه السلام به سنّ پنجاه و پنج سالگى در بغداد واقع شده و آن روزى است که اَحْزان آل محمدعَلیهمُ السلام و شیعیان ایشان تازه مى شود.

اعمال شب بیست و هفتم (شب مبعث (

شب مبعث و از لیالى متبرّکه است و در آن چند عملست اوّل شیخ در مصباح فرموده روایت شده از حضرت ابو جعفر امام جوادعلیه السلام که فرمود همانا در رجب شبى است که بهتر است از آنچه که میتابد برآن آفتاب و آن شب بیست و هفتم رجب است که در صبح آن پیغمبرخداصَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله به رسالت مبعوث گردید و بدرستى که از براى عامل در آن شب از شیعه ما اجر عمل شصت سال است بخدمت آنحضرت عرض شد که عمل در آن شب چیست فرمود چون بجا آوردى نماز عشا را و برختخواب رفتى پس بیدار مى شوى هر ساعتى که خواستى از شب تا پیش از نیمه آن و بجا مى آورى دوازده رکعت نماز مى خوانى در هر رکعتى حمد و سوره اى از سوره هاى کوچک مفصّل ومفصّل ازسوره محمّد است تاآخرقرآن پس چون سلام دادى درهر دو رکعتى وفارغ شدى ازنمازها مى نشینى بعدازسلام و مى خوانى حمد را هفت مرتبه و مُعَوَّذَتَیْن را هفت مرتبه وقُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ و قُلْ یا اَیُّها الْکافِرُونَ هرکدام را هفت مرتبه و اِنّا اَنْزَلْناهُ

و آیه الکرسى هر کدام را هفت مرتبه و بخوان در عقب همه این دعا را اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ستایش خاص خدایى است که

لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فى الْمُلْکِ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ

نگیرد فرزندى و نیست براى او در فرمانروایى شریکى و نیست برایش یاورى از

الذُّلِّ وَکَبِّرْهُ تَکْبیراً اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُکَ بِمَعاقِدِ عِزِّکَ عَلَى اَرْکانِ

خوارى و به بزرگى کامل بزرگش شمار خدایا از تو خواهم به حق چیزهایى که موجبات عزتت برپایه هاى

عَرْشِکَ وَمُنْتَهَى الرَّحْمَهِ مِنْ کِتابِکَ وَبِاسْمِکَ الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ

عرشت مى باشد و به حق سرحد نهایى رحمتت از کتابت و به نام بزرگتر بزرگتر

الاْعْظَمِ وَذِکْرِکَ الاْعْلىَ الاْعْلىَ الاْعْلى وَبِکَلِماتِکَ التّامّاتِ اَنْ

بزرگترت و به حق ذکرت که والاتر و برتر و اعلى است و به کلمات تام و تمامت که

تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاَنْ تَفْعَلَ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ پس بخوان هر دعائى

درود فرستى بر محمد و آلش و انجام دهى درباره من آنچه را تو شایسته آنى * * * * * * *

که خواستى و مستحبّ است غسل در این شب و گذشت در شب نیمه نمازیکه در این شب نیز خوانده مى شود دوّم زیارت حضرت امیرالمو منین علیه السلام که افضل اعمال این شب است و از براى آنحضرت در این شب سه زیارت است که در باب زیارات به آن اشاره خواهد شد انشاءالله و بدان که ابو عبدالله محمد بن بطوطه که یکى از علماء اهل سنت است و در ششصد سال پیش از این زمان بوده در سفرنامه خود که معروفست برحله ابن بطوطه در بیان وُرود خود از مکه معظمه به نجف اشرف ذکر کرده روضه و قبر مبارک مولایمان امیرالمو منین علیه السلام را و گفته اهل این شهر تمامى رافضى هستند و از براى این روضه مبارکه کراماتى ظاهر شده از جمله آنکه در شب بیست و هفتم ماه رجب که نام آن شب نزد اهل آنجا لَیْلَهُ الْمَحْیا است مى آورند از عراقین و خراسان و بلادِ فارس و رُوم هر شَل و مفلوج و زمین گیرى که هست و جمع مى شود از آنها قریب سى چهل نفر در آنجا پس بعد از عشا مى آورند این مبتلایان را نزد ضریح مقدّس و مردم جمع مى شوند و منتظرند خوب شدن و برخاستن آنها را و این جماعت مردم بعضى نماز مى خوانند و بعضى ذکر مى گو