توبه یک انقلاب حالى است که آن حال و آن حالت معنویت بر انسان حاکم شود، حالا من جوان هستم و زن و بچه دارم و میدان هم براى ارتقاى درجه دارم، آینده خیلى خوبى هم از نظر دنیاى در انتظار من است ولى همه را مى ریزم و مى آیم کنار خیمه ها صدا مى زنم، «هل من توبه»2 من همه را رها کردم قبول مى شوم؟ تازه با اینکه همه را رها کرده و یک انقلاب اساسى پیدا کرده است، باز هم مى ترسد.این یک توبه اى است که به قیمت جانم تمام مى شود. توبه باید به قیمت پاک کردن مالم تمام بشود، توبه باید به قیمت پاک کردن چشمم تمام بشود، به قیمت پاک کردن گوشم باید تمام بشود، به قیمت پاک کردن دستم باید تمام بشود، به قیمت پاک کردن قدمم باید تمام بشود.
توبه واقعى یعنى رها کردن آنچه که در آن بودم و ایجاد کردن آنچه که در آن نبودم. « یَا اَیُّهَا الَّذِینَ امَنُوا تُوبُوا اِلَى اللّه َ تَوْبَهً نَصُوحاً »3 کلمه نصوحا همین معنا را مى دهد، بندگان من! آمدید با خدا آشتى بکنید، به نحوى آشتى بکنید که دوباره با من قهر نکنید. این توبه است.« یَا اَیُّهَا الَّذِینَ امَنُوا تُوبُوا اِلَى اللّه َ تَوْبَهً نَصُوحاً » این است که مى گوید «لاشفیع انجح من التوبه» چه نیرویى نیرومندتر از توبه مى تواند شما را رستگار کند؟ هیچ نیرویى این قدرت را ندارد. این یک شفیعى است که در دنیا و آخرت براى انسان کار مى کند.شخصى از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله پرسید که اگر ما توبه کنیم ما را مى بخشند؟ حضرت فرمود: بله شما را مى بخشند. گفت : پس خجالت گناهانى که در قیامت براى ما مى ماند چه مى شود؟ حضرت فرمود: گناهان را چنان از یادت مى برد تا خودش خدایى مى کند اصلا یادت نمى آید که تو گناهکارى که خجالت بکشى.
خداوند متعال در قرآن مى فرماید هر کسى که به بهشت آمد، « وَاَصْحَابُ الَْیمِینِ مَا اَصْحَابُ الَْیمِینِ »4 در بهشت چه حالتى دارد؟ جایى که مى گوید بهشت، صفاتش را که مى گوید، مى گوید یک چیزى که در بهشت وجود ندارد غصه و رنج است، من اگر یاد گناهان گذشته ام بیفتم که رنجیده مى شوم، این تناسبى با بهشت ندارد.