خدایا بد کردم، اشتباه کردم و مرا ببخش، شنبه بیاید، باز دوباره همان مى شود که چهارشنبه و پنج شنبه بود. باز دوباره شب جمعه مى شود، خدا من در هفته خراب کارى کردم، این همان بازى ارمنى ها مى شود، که از دوشنبه تا شنبه هر گناهى که مى خواهند مى کنند و یک شنبه نزد کشیش مى روند که ما بد کردیم و او هم دستش را روى سر آنها مى گذارد که من از طرف خدا شما را بخشیدم. این توبه با آن توبه چه فرقى مى کند؟ اینجا هم همان بازى پلید و زشت است که توبه تقریبا یک تعهد زبانى شده و تعهد زبانى هم قابل شکستن است.