یا اللّه‏ِ حسین علیه السلام یا اللّه‏ همه عالم بود

زین العابدین علیه السلام مى فرماید: تا چهل روز بعد از شهادت پدرم، هر سنگى را که از روى زمین بلند مى کردیم، خون از زیرش بیرون مى آمد. حسین همه عالم بود، وقتى یا اللّه مى گفت انگار همه عالم یا اللّه مى گویند، همه ملائکه یا اللّه مى گویند، همه وجود یا اللّه مى گوید. این یا اللّه جواب دارد. گاهى هم آیات حق به صورت معجزات انبیا و کرامات اولیاست. یک دسته از مردم به عللى نفسشان در برابر وجود مقدّس حضرت دوست حالت اعراض دارد و این حالت اعراضى هم که قرآن مجید مى گوید، سه علت دارد، هر سه علتش را قرآن به طور پراکنده بیان مى کند. در یک صفحه نیست، در یک آیه نیست، در چند سوره بیان شده است. آن گاه که انسان مریض است، سه علت به او مى رسد، دچار و اسیر سه علت مى شود، در این صورت، اگر آیات حق از روز روشن تر به او مى رسد با تلخى روبرمى گرداند. این سه علت آیاتى دارد، توضیحاتى دارد که در بحث بعدى به آن مى پردازیم. اما کسانى که گرفتار این سه علت نیستند، در این فضاى عالم معنا، در این فضاى عالم عرفان و عالم ملکوت و الهى آزادند، آنها وقتى یا اللّه و یا ربّ مى گویند، جدّا جواب خدا را مى شنوند، عملشان، اخلاقشان، رفتارشان، برخوردشان بالاترین جوابى است که مى شنوند. آن اخلاق و عمل الهى شان همان جواب یا اللّه شان است، آن نماز، روزه، جهاد و شهادتشان جواب هاى یا اللّه هایشان است.

--------------------------------------------------------------------------------
1 . انعام (6) : 4 ؛ یس ( 36 ) : 46.
2 . دیوان اشعار حافظ شیرازى
3 . نحل (16) : 90.
4 . انعام (6) : 152.
5 . کامل الزیارات : 313، باب 102 ؛ بحار الانوار : 99/45، حدیث 1، باب 5 .
6 . انعام (6) : 46 ؛ یس ( 36 ) : 46.
7 . نساء (4) : 29.
8 . بقره (2) : 185.
9 . نحل (16) : 90.
10 . فصلت (41) : 53 .
11 . دیوان اشعار هاتف اصفهانى
12 . بقره (2) : 186.