ناله نفس

در « اصول کافى » آمده، اهل سنّت هم نقل کرده اند که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله مى فرمودند: اگر مسلمى صداى ناله فریادخواه مظلومى را بشنود، اگرچه فریادکننده در مغرب عالَم باشد و او بتواند ناله این ناله زن را جواب دهد و مشکلش را حل کند و نکند، «فَلَیْسَ بِمُسْلِمْ»4 دین ندارد، چه برسد به این که این ناله زن میان خودِ ما باشد و نزدیک ما باشد و با ما باشد و اگر انسان به ناله اش گوش بدهد، ذاتش مى گوید که من جهنّم نمى خواهم. شما دوست دارید کسى بیاید کبریت به شما بزند تا آتش بگیرید؟ نه، این همان نخواستن نَفْس است، آیا دلتان مى خواهد کسى بیاید شما را در دریایى فرو ببرد و غرقتان کند؟ نه، دلتان مى خواهد سنگى از آسمان بیفتد و شما را له کند؟ نه، این ذات و طبیعت نَفْس است، نمى خواهد به جهنّم برود، نمى خواهد گمراه شود، نمى خواهد اهل زنا شود، نمى خواهد به میدان جهاد نرود، نمى خواهد پول در راه خدا ندهد، اگر انسان به فریادش گوش ندهد، به تمام آن آلودگى ها گرفتار مى شود، لذا باید به دادش رسید