اسلام نه تنها براى غریزه دوست یابى تدبیر و نقشه استوار ارائه نموده است بلکه براى همه غرائز و امیال و کشش هاى درونى و فطرى و نهایتاً براى همه دوره هاى حیات و کشش هایى که در آن دوره ها نسبت به امور زندگى ظهور مى کند ، راهنمایى هایى محکم و متین و ثمر بخش پیش بینى کرده است .به آیه شریفه سوره مبارکه حدید با کمال دقت توجه کنید ، آیه اى که زندگى انسان را به پنج دوره تقسیم کرده است بدین گونه : اعْلَمُوا اَنَّمَا الْحَیَاهُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِینَهٌ وَتَفَاخُرٌ بَیْنَکُمْ وَتَکَاثُرٌ فِى الاَْمْوَالِوَالاَْوْلاَدِ کَمَثَلِ غَیْث اَعْجَبَ الْکُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ یَهِیجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرّاً ثُمَّ یَکُونُ حُطَاماً وَفِى الآخِرَهِ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَمَغْفِرَهٌ مِنَ اللهَ وَرِضْوَانٌ وَمَا الْحَیَاهُ الدُّنْیَا اِلاَّ مَتَاعُ الْغُرُورِ.بدانید که زندگى دنیا یى که دارنده اش از ایمان و عمل تهى است ، فقط بازى و سرگرمى و آرایش و فخرفروشیتان به یکدیگر ، و افزون خواهى در اموال و اولاد است ، چنین دنیایى مانند بارانى است که محصول سبز و خوش منظره اش کشاورزان را به شگفتى آورد ، سپس پژمرده شود و آن را زرد بینى ، سپس ریز ریز و خاشاک شود ! ! که براى دنیاپرستان بى ایمان در آخرت عذاب سختى است و براى مومنان که دنیاى خود را در راه اطاعت حق و خدمت به خلق به کار گرفتند از سوى خدا آمرزش و خشنودى است ، و زندگى دنیا جز کالاى فریبنده نیست .یقیناً اگر مربیان آگاه و دلسوز به ویژه پدران و مادران این دوره هاى پنج گانه را هماهنگ با نقشه هاى قرآنى و معارف الهى و روایات و احادیث اسلامى جهت دهند و همه این امور را ابزار و عناصرى براى پرورش شخصیت انسان و رشد روحى او و تربیتش به کار گیرند ، نتیجه و محصول زندگى در آخرت ، آمرزش و خوشنودى حق است و اگر به این دوره هاى پنج گانه جهت صحیح و اسلامى داده نشود پس از شادابى و طراوت اولیه به خشک شدن نهال انسانیت مى انجامد و از آدمى موجودى بى شخصیت ، بى تریبت ، شرور ، حسود ، حریص ، زورگو ، متجاوز به حقوق دیگران بار مى آید و براى ارضاى غرائز بى مهار و امیال بى جهتش دست به هر فسادى و هر گناهى مى زند و آخرتش را با عذاب سخت و آتش سوزنده دوزخ که فروزنده اش خود اوست روبه رو مى کند .انسان در دنیا براى بهرهورى از کالاها و نعمت ها و عناصر مادى ، حق مسلّم دارد ولى این حقّ باید به زلف هدایت و راهنمایى خدا و پیامبران و امامان گره بخورد و با ریسمان ملکوتى قناعت که از فضایل اخلاقى است مهار شود .
نیاز انسان به خوراک و پوشاک و مسکن و مرکب و نوشیدنى و آشامیدنى و تهیه آنها از طریق کسب و تجارت مشروع و ابزار و وسائل ، نیازى طبیعى و فطرى است و هر انسانى ـ چنانکه در معارف الهى آمده ـ باید به بر پاکردن زندگى و زمینه سازى آسایش و آرامش براى خود و اهل و عیال و هم نوعانش تا جایى که قدرت دارد بکوشد و از دنبال کردن این امور دریغ نورزد .کوشش در راه تامین نیازمندى هاى زندگى به اندازه لازم و استفاده و بهرهورى از نعمت ها به قدر حاجت و دستگیرى از دیگران به وسیله مازاد بر درآمد اقتداى به پیامبران و امامان (علیهم السلام) و اولیاى خداست .یقیناً این گونه زیستن علاوه بر این که عامل پاک ماندن همه جوانب زندگى و مایه آسایش و آرامش است ، سبب آمرزش و خوشنودى حق براى انسان در قیامت است و زندگى جداى از هدایت حق و ناهماهنگ با فرهنگ اسلام ، مایه سیه روزى در دنیا و عذاب سخت در آخرت است .مربیان به ویژه پدران و مادران با توجه به این که فرزندان ، نهال سرزمین پاک انسانیت هستند ، باید با آگاهى از شوون این نهال و قوانین جامعى که آن را به رشد و تکامل صحیح مى رساند ، پنج دوره زندگى دنیا را به دقت زیر نظر داشته باشند و در هر دوره تلاش کنند این نهال را با ظرافت خاص و هزینه کردن محبت و در فضایى آرام با قوانین الهى و انسانى و نقشه هاى عاقلانه و سازنده و روشى حکیمانه رهبرى کنند و حرکات نهال سرزمین انسانیت را جهت مثبت و صحیح دهند .