پس از آن كه ماه دوّم سپرى شد ، در ماه سوّم ، طرح بيست عدد دندان هاى شيرى شروع و فرورفتگى آرواره ها معلوم و به تدريج سفت و محكم مى شوند ، سپس تارهاى صوتى ، نشو و نما مى نمايند ، هرچند كه باز شش ماه طول مى كشد تا بچّه متولّد و صداى گريه او شنيده شود و پس از شش ماهگى تارهاى صوتى ، قوى تر و شكل قطعى پيدا خواهند كرد .
تارهاى مذكور ، قبل از تولد نوزاد پُر پشت و نرم مى باشند و مدّتى كه طفل در شكم مادر است هيچ گاه هوا از حنجره به ريه هاى او وارد نمى شود ؛ زيرا چنانچه قبلاً ذكر شد جنين در مايعى به نام آميوز غوطه ور است و هرگاه نفس بكشد ريه هايش از آن مايع پر شده لبريز مى گردد .
لوله هاى هاضمه ، فعّاليت مختصرى را شروع مى كند ، سلّول هاى بزاقى فى الجمله ترشحاتى دارند ، كبد هم صفرا را به روده ها مى ريزد و كليه ها اوّلين مواد ادرار را كه از مثانه به طرف مايع آميوز مى رود تصفيه مى كنند ، با وجود اين ، عمده رسوب و ته نشين هايى كه به وسيله جنين توليد مى شود به طرف جفت رفته وارد خون مادر مى شود .
استخوان ها و عضلات با سرعت بيش ترى رشد نموده ، اطراف اعضاى داخلى را احاطه مى كند ، در شكل جنين تغييراتى حاصل مى شود و دور و اطراف آن گرد و مدور مى گردد و نيرومندتر مى شود .
استخوان هاى آرواره ، گونه و بينى ، رشد و نمو يافته ، صورت پلاسيده آن موجود كوچك قيافه انسانى پيدا مى كند .
در غضروف هاى دست و پا ، مراكز تشكيل استخوان ظاهر مى شود ؛ ولى در مچ دست و قوزك پا اثرى نمايان نيست .
در اين حال كه پايان ماه سوّم است بدون شبهه ، جنين يك مخلوق زنده اى است و از افراد بشر محسوب مى شود ، قلب و ريه ها و كبدِ او ، شروع به كار مى نمايد ، ماهيچه هاى دست و پا استحكام يافته و قوّت بيش ترى گرفته و كمى به حركت مى افتد .
منبع : برگرفته از کتاب عرفان اسلامی استاد حسین انصاریان