قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

اثر گذارى پیامبر و اهل بیت (علیهم السلام)

انسان اگر با تکیه بر معرفت در فضاى دوستى و معاشرت با پیامبر اسلام  (صلى الله علیه وآله)قرار گیرد و آگاهانه محبّ آن حضرت گردد ، وجود مبارک آن حضرت از ناحیه کمالات و ارزش هایش آن چنان در انسان اثر مى گذارد که انسان از وجود اولیه خود و به قول روانشناسان از من طبیعى خویش عارى مى گردد و در حد گنجایشى که دارد وجود دوم پیامبر  (صلى الله علیه وآله)مى شود ، چونان حقیقتى که در امیرالمومنین على  (علیه السلام) تحقق کامل یافت تا جایى که پیامبر  (صلى الله علیه وآله) در حق او فرمود :« لَحْمُکَ لَحمِى ، وَدَمُکَ دَمِى ، وَسِلْمُکَ سِلْمِى ، وَحَرْبُکَ حَربِى » 9) .گوشتت گوشت من و خونت خون من و صلح با تو صلح با من است و جنگ با تو جنگ با من .

 اویس شترچران تا با پیامبر اسلام  (صلى الله علیه وآله) در عالم معنى آشنا و دوست نشده بود ، اویس شترچران بود . از زمانى که در وادى معرفت با پیامبر اسلام  (صلى الله علیه وآله)آشنا شد و در عالم باطن به رفاقت و همنشینى با آن حضرت نائل گشت و با محبوب مثبتش مانوس شد ، اثرگذارى پیامبر  (صلى الله علیه وآله) بر وجود اویس ، اویس را به جایى رسانید که گل خوشبوى گلستان توحید شد و پیامبر اسلام  (صلى الله علیه وآله) در مدینه بوى خدا را از اویس از ناحیه یمن استشمام نمود ،

گفت احمد زیمن بوى خدا مى شنومسلمان از طریق این دوستى و معاشرت و عشق و محبت به جایى رسید که پیامبر  (صلى الله علیه وآله) ارزش هاى وجودى اش را از افق حیات سلمان طلوع داد و سلمان به مقام والاى ،« سَلْمَانُ مِنَّا اَهْلَ الْبَیْتِ » 0) .رسید .انسان هنگامى که در کشور محبت به اهل بیت و امامان معصوم  (علیهم السلام)قرار مى گیرد ارزش ها و کمالات آن بزرگواران از خیمه حیات آدمى طلوع مى کند و وجود دوم آنان مى شود .در هر صورت این معشوق است که از طریق رابطه استوارى چون عشق سر از وجود عاشق در مى آورد و وجود ظاهرى و من طبیعى عاشق را فانى نموده ، وجود دیگرى چون وجود معشوق براى او مى سازد . محبّ واقعى در حقیقت همان محبوب است ولى در قالبى دیگر و عاشق واقعى همان معشوق است در چهره اى دیگر .محبوبان مثبت نه تنها در دنیا آثار وجودى ، و کمالات و ارزش هایشان را به انسان منتقل مى نمایند و در آدمى آثار عجیبى از خود به جاى مى گذارند بلکه در آخرت هم با جاذبه قوى و کشش شدیدى که نسبت به محبان خود دارند ، محبان را از هول و هراس قیامت نجات مى دهند و با خود به بهشت عنبر سرشت مى برند و در آنجا در فضاى رفاقت و همنشینى نشاط آورى کنار یکدیگر جاودانه و ابدى به سر خواهند برد ،

  وَحَسُنَ اُولئِکَ رَفِیقاً  1) .و اینان نیکو رفیقانى هستند .وجلوه معشوق مثبت در عاشق ، روح عاشق را با معشوق متحد مى کند و جان و قلبش را با جان و قلب معشوق یکى مى نماید تا جایى که عاشق در طوفان هیچ بلایى و در آتش هیچ حادثه اى در عین نیاز شدیدش به امور و ابزار زندگى که در دست غیر معشوق است و مى تواند او را از بلا و حادثه نجات دهد ، از معشوق جدا نمى شود و نمى تواند جدا شود .

 

اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب


بیشترین بازدید این مجموعه