اسلام ، وضع زن را در دنياى قبل از خودش و اوضاع زن را پس از تمدن قرون اخير به هيچ صورت قبول ندارد ، اسلام برخورد مردان را نسبت به جنس زن به اين صورت خيانت بزرگ مى داند و مردان را در اين زمينه گناهكار دانسته و زن را هم به خاطر اين كه خود را وسيله هوسرانى قرار داده مجرمى بزرگ و خائنى بى نظير مى شناسد !! اسلام ، زن را نيمى از پيكر انسانيت دانسته و بقاى حيات را از بركت وجود او مى داند . اسلام ، شخصيت فطرى و وجدانى و انسانى زن را همانند مردان به حساب آورده و ازدواج او را با مرد واجد شرايط به عنوان پيوند الهى ياد كرده است .
اسلام مى گويد : مردى كه دختر دارد و در تربيت الهى او بكوشد ، تا آن دختر زنده است ، معادل عمر هر روزش ثواب يك سال عبادت در نامه پدر ضبط مى شود .اسلام مى گويد : مادرى كه به دهان فرزند خود پستان مى گذارد ، در برابر هر مكيدنى كه از طرف طفل صورت مى گيرد ، او معادل ثواب آزاد كردن يك بنده از اولاد اسماعيل در راه خدا دارد !!
اسلام مى گويد :دختر به منزله در رحمت الهى است كه به روى يك خانه باز شده . اسلام براى زن حقوقى مقرر فرموده كه مطالعه آن حقوق آدمى را به اعجاب سخت وامى دارد .
اسلام براى ايمان و عمل زن در فرداى قيامت مزد و اجر ثوابى معادل با ثواب ايمان و عمل مرد قرار داده است . شخصيت زن در پيشگاه الهى بستگى به ايمان و اسلام و عمل صالح او دارد و در اين زمينه بين زن و مرد فرقى نيست .
زن در اسلام استعداد يافتن مقام با عظمت عصمت را دارد و اسلام در اين زمينه نمونه هاى با عظمتى هم چون مريم كبرى ، فاطمه زهرا و زينب بزرگوار نشان مى دهد . قسمتى از آيات قرآن و روايات اسلامى نشان دهنده شخصيت زن و تربيت يافتگانى از جنس زن است كه آدمى در دقت كردن در آن آيات و روايات به شخصيت والاى زن و عظمت اين موجود عالى بيش از پيش پى مى برد .
اسلام ، توجه به زن را از هنگام ولادت او تا همسر بودنش در خانه و به هنگام رعايت حق از اخلاق عالى انبيا مى داند . اسلام ، تجاوز به حقوق زن و شخصيت او را از اعظم گناهان شمرده و بدرفتارى با زن را ظلم فاحش مى داند .
اسلام ، بهشت را زير پاى مادران مى داند و عاق مادر و پدر را از رحمت حق محروم معرفى كرده است . اسلام براى پاك ماندن محيط پرقيمت خانه و پاك ماندن محيط اجتماع از هر نوع گناه و آلودگى از زن مى خواهد كه ادب ، عفت ، وقار ، كرامت ، اصالت ، شرافت و آداب الهى و انسانى خود را حفظ كند و براى اين كه بستر فساد و گناه و شهوت گسترده نگردد ، از خودنمايى و عشوه گرى و جلب توجه نامحرمان ، خوددارى كرده و تقواى الهى را مراعات نمايد . در اسلام ، ارزش و شخصيت زن به پاكى و تقوا و عفت اوست و حضرت زهرا عليهاالسلام قيمت و اعتبار زن را در اين مى دانند كه با نامحرمان در رابطه نباشد !!
زنان بايد بدانند كه قوانينى كه در مسئله عفت و عصمت و لباس و زينت از طرف مولاى عالم حضرت حق براى آنان وضع شده در درجه اوّل به مصلحت خود آنان و در مرحله بعد به مصلحت خانه و اجتماع بوده و بايد توجه كنند كه گريز از آن قوانين اين همه بلا و مصيبت و ضربه هاى غير قابل جبران براى امت اسلامى به بار آورد . بر يك زن مسلمان واجب است كه هم چون خديجه و زهرا و زينب كبرى و آسيه ومريم زندگى كرده و در همه شؤون حيات ، حافظ شرف و غيرت و حميت و عفت و تقوا باشد .
شخصيت زن بستگى به علم و تقوا و سلامت و پاكى او در همه شؤون حيات دارد . زن ، زن است ، يعنى انسان و آدم است ، يعنى خليفه خدا در روى زمين است ، يعنى مادر است ، يعنى منبع تربيت بنى آدم است ، يعنى مادر انبيا و امامان عليهم السلام و رحم پاك او جايگاه رشد حكيمان و عارفان و فيلسوفان و انديشمندان و مؤدبان به آداب الهى است و چه فرق عظيم و بزرگى است بين اين گونه زنان و آنان كه عروسك شهوات بى غيرتان و بى شرف هاى روزگارند !!
قرآن مجيد اجازه نمى دهد كه زنان ، لباس و زينت خود را در معرض ديد نامحرمان بگذارند و آن گونه با مرد نامحرم حرف بزنند كه دل نامحرم را از حالت طبيعى خارج كنند و آن گونه راه بروند كه غريبه ها از داشتن زينت آنان آگاه شوند و عطر زده از منزل ، خارج گشته تا جلب توجه مردان غريبه كنند !! زن در اسلام موجودى الهى است و در خانه و اجتماع بايد رنگ خدايى او حفظ شود و از دستبرد نامحرمان و صاحبان شهوت و رذايل مصون بماند ، در اين زمينه به آيات قرآن كريم و روايات پرارزش اسلامى مراجعه كنيد . زن در اسلام موجودى اصيل و حقيقى است نه وجودى طفيلى و تبعى ، از اين جهت داراى حقوق عالى است و مردان ملزم هستند كه حقوق مالى ، فطرى ، طبيعى ، زناشويى ، ارثى ، اخلاقى و اسلامى زن را به احسن وجه رعايت كنند ؛ نفقه ، لباس ، مسكن ، اداى حق زناشويى واقعيت هايى هستند كه بر مرد واجب است نسبت به زن رعايت نمايند .
منبع : برگرفته از کتاب عرفان اسلامی استاد حسین انصاریان