رسيدن به منازل بعد از تسليم‏

ايمان اين منزل اول، منزل تسليم است؛ يعنى محبوب من! مرا ببين؛ چون تو: «إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ» هستى، راست مى گويم: از همه فرار كردم، «فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنّى لَكُم مّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ» از همه بگريزيد و به سوى من فرار كنيد، لذا من تسليم تو هستم. حال چه كار كنم؟ مى گويد: در منزل دوم بيا و مؤمن شو. يعنى چه؟ «أمن» ريشه تمام مشتقات اين كلمه است. يعنى از اين به بعد در فضاى باور كردن واقعى من، قيامت، دادگاه آخرت، بهشت و جهنم من قرار بگير كه از تصرّفات شياطين و هواى نفس ايمن شوى.
 منزل قنوت
بعد چه كنم؟ وارد منزل بعد؛ يعنى قنوت شو. تن، روح، اعضا، جوارح و جوانح را در گردونه طاعت بياور تا از من اطاعت كنند. من راهنمايى مى كنم كه كجا را ببين، كجا را نبين. منزل سوم اين است: چه بخور، چه نخور. چه بپوش، چه نپوش. با چه كسى برو، با چه كسى نرو. «وَ قَلِيلٌ مّنْ عِبَادِىَ الشَّكُورُ» مگر خدا چند بنده مطيع دارد؟ خيلى حرف است. ربا، رشوه، دزدى، غصب، حقّ اعضاى خانواده، حق پدر و مادر، حق يتيم را نخور، پس چه چيزى بخورم؟ «يأَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِى الْأَرْضِ حَللًا طَيّبًا وَ لَاتَتَّبِعُوا خُطُوَ تِ الشَّيْطنِ»  آن چيزى كه از زحمت بازو يا فكر خود، از راه كار مثبت به چنگ مى آورى را بخور. در منزل سوم، من به تو مى گويم كه شهوت را كجا خرج و كجا حفظ كنى.عجب منزل پاكى است.
 منزل صدق
اينجاست كه چشم انسان باز مى شود و وارد منزل چهارم كه منزل صدق است مى شود: «وَ كُونُوا مَعَ الصدِقِينَ» حال كه وارد منزل قنوت و طاعت شدى، زلف طاعت خود را به زلف صدق گره بزن. وقتى كه براى نماز به خانه من مى آيى و مى گويى: «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبّ الْعلَمِينَ»  زبان و نيت تو راست بگويند.
  منزل صبر
منزل پنجم، منزل صبر است؛ ينى تمام اين هايى كه به دست آوردى؛ اسلام، ايمان، قنوت و صدق را نگهدار. «الصبر حبس النفس» صبر در قرآن به معنى اين است كه خود را در مرزهاى الهى نگهدارى و استقامت كنى
صمت وجوع و سهر و عزلت و ذكر بدوام             ناتمامان جهان را بكند كار تمام
الهى دلى ده كه جاى تو باشد                              زبانى كه بر آن ثناى تو باشد
 الهى عطا كن بر اين بنده چشمى                       كه بيناييش از ضياى تو باشد
 الهى عطا كن مرا گوش و قلبى                       كه آن گوش پر از صداى تو باشد
 الهى چنانم كن از فضل و رحمت                   كه هر كار كردم براى تو باشد
  الهى بده همّتى آن چنانم                          كه دائم سرم در هواى تو باشد
  الهى ندانم چه بخشى كسى را             كه هم عاشق و هم گداى تو باشد

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته