اختيار كردن هدايت، شرط نجات‏

اصلًا به پروردگار دست نمى دهد تا او را نجات دهد. فكر مى كنيد در راه نجاتِ يك نفر، بايد چقدر انسان زحمت بكشد؟ سيزده سال خوب است؟ پيغمبر صلى الله عليه و آله هر روز به عموى خود بگويد: دستت را به من بده تا تو را از جهنم نجات بدهم و او به پيغمبر صلى الله عليه و آله بگويد: برو، اى جادوگر. بيست و سه سال خوب است؟ پيغمبر صلى الله عليه و آله در اين مدت به مردم بگويد: دست خود را به من دهيد تا شما را نجات دهم، اما برعكس، منافق شوند و بعد از مرگ ايشان نيز اين همه بلا بر سر دين در بياورند. باز مى گوييد: چرا خدا اين ها را نجات نداد؟ خدا مى خواهد نجات دهد، خود اين جنس دو پا مى گويد: نجات را نمى خواهم، مگر زور است.
در قيامت دليل نيز دارند، به خدا مى گويند: خود تو در قرآن گفته اى:
 «لَآإِكْرَاهَ فِى الدّينِ»
از روى اجبار كه نبود، ما نمى خواستيم نماز بخوانيم، روزه بگيريم، قناعت كنيم، ما مى خواستيم مال حرام بخوريم، حال مى خواهيم به جهنم برويم، خود آنها مى خواهند به جهنّم بروند، به خدا ربطى ندارد.