پاداش صبر و بردبارى

آرى ، صبر نمودن و پایدارى نشان دادن و ثبات قدم داشتن در امر معنوى ، و در برابر تلخى ها و برخوردهاى نامناسب دیگران براى استوار شدن حقایق اخلاقى در عمق نفس عبادتى بسیار مهم و داراى پاداشى باارزش است .امام باقر (علیه السلام) از پدرانش از رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) روایت مى کند :اذا کانَ یَومَ القیامَه جَمَعَ الله عزّ وجلّ الخلائِقَ فِى صَعید وَاحد ، ونادى مُناد مِن عند اللهِ یَسمَعُ آخرُهم کما یَسمَعُ اوّلُهم یقولُ : این اهلُ الصبرِ ؟ قَالَ : فیقومُ عُنُقٌ مِن النّاسِ مُستَقبِلُهم زُمرهٌ مِن المَلائِکهِ فیقولونَ لَهُم : ما کانَ صبرُکُم هَذا الَّذى صَبَرتُم؟  فیقولون : صَبَرنا انفُسنا على طاعهِ الله وصَبَرناها عَن مَعصِیهِ الله . قال: فَیُنادى مُناد مِن عِندَ الله : صَدَقَ عِبادِى خَلَوْا سبیلَهُم لِیدخُلوا الجنّهَ بِغَیرِ هنگامى که روز قیامت شود خدا همه را در یک سرزمین جمع مى کند و از جانب خدا ندا دهنده اى ندا مى دهد که اولین و آخرین آن ندا را مى شنوند مى گوید : اهل صبر و شکیبایى کجایند ؟ پس گروهى از مردم از جاى برمى خیزند و دسته اى از فرشتگان از آنان استقبال مى کنند و به آنان مى گویند : صبر شما چه بود ؟ مى گویند : ما وجودمان را بر طاعت خدا نگاه داشتیم و نسبت به معصیتش حبس نمودیم . پس ندا دهنده اى از سوى خدا ندا مى دهد : بندگانم راست مى گویند ، راه را به روى آنان باز کنید تا بدون حساب وارد بهشت شوند