روایات و یتیم

امام صادق (علیه السلام) فرمود :
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1 ـ ( فَانطَلَقَا حتَّى اِذَا اَتَیَا اَهْلَ قَرْیَه اسْتَطْعَمَا اَهْلَهَا فَاَبَوْا اَن یُضَیِّفُوهُمَا فَوَجَدَا فِیهَا جِدَاراً یُرِیدُ اَن یَنقَضَّ فَاَقَامَهُ قَالَ لَوْ شِئْتَ لَتَّخَذْتَ عَلَیْهِ اَجْراً * قَالَ هذَا فِرَاقُ بَیْنِی وَبَیْنِکَ سَاُنَبِّئُکَ بِتَاْوِیلِ مَا لَمْ تَسْتَطِع عَّلَیْهِ صَبْراً * اَمَّا السَّفِینَهُ فَکَانَتْ لِمَسَاکِینَ یَعْمَلُونَ فِی الْبَحْرِ فَاَرَدتُّ اَنْ اَعِیبَهَا وَکَانَ وَرَاءَهُم مَّلِکٌ یَاْخُذُ کُلَّ سَفِینَه غَصْباً * وَاَمَّا الْغُلاَمُ فَکَانَ اَبَوَاهُ مُوْمِنَیْنِ فَخَشِینَا اَن یُرْهِقَهُمَا طُغْیَاناً وَکُفْراً * فَاَرَدْنَا اَن یُبْدِلَهُمَا رَبُّهُمَا خَیْراً مِّنْهُ زَکَاهً وَاَقْرَبَ رُحْماً * وَاَمَّا الْجِدَارُ فَکَانَ لِغُلاَمَیْنِ یَتِیمَیْنِ فِی الْمَدِینَهِ وَکَانَ تَحْتَهُ کَنزٌ لَهُمَا وَکَانَ اَبُوهُمَا صَالِحاً فَاَرَادَ رَبُّکَ اَن یَبْلُغَا اَشُدَّهُمَا وَیَسْتَخْرِجَا کَنزَهُمَا رَحْمَهً مِن رَّبِّکَ وَمَا فَعَلْتُهُ عَنْ اَمْرِی ذلِکَ تَاْوِیلُ مَا لَمْ تَسْطِع عَّلَیْهِ صَبْراً ) کهف ( 18 ) : 77 ـ 82 .مَن ارادَ ان یُدخِلَهُ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ فِى رَحمَتِهِ ویُسکِنَهُ جَنَّتَهُ ، فَلْیُحْسِنْ خُلُقَهُ ، وَلیُعطِ النصفَهَ مِن نَفسِهِ ، وَلْیَرحَمِ الیَتِیمَ ، وَلْیُعِنِ الضَّعِیفَ ، وَلْیَتَواضَعْ للهِِ الَّذِى خَلَقهُ(1) . کسى که مى خواهد خدا او را در رحمتش درآورد ، و در بهشت جایش دهد ، باید اخلاقش را نیکو گرداند ، و از جانب خود به همگان انصاف دهد ، و به یتیم مهر ورزد ، و ناتوان را یارى رساند ، و براى خدایى که او را آفریده فروتنى کند .