حسن خلق به صفات و ویژگى هاى مثبتى گفته مى شود که سبب حسن معاشرت و خوبى رفتار با خانواده و مردم است ، مانند نرمى به خرج دادن ، بردبارى ، حوصله ، صبر ، مهرورزى ، تواضع و فروتنى ، خاکسارى و انکسار . در روایتى از پیامبر اسلام نقل شده است :خَالِقِ النّاسِ بِخُلُق حَسَن(2) . با همه ى مردم با حسن خلق رفتار کن .منظور به کارگیرى آن گونه اوصاف پسندیده در معاشرت با خانواده و مردم است .امام صادق (علیه السلام) مى فرماید :مَا یَقْدَمُ المُومِنُ عَلَى اللهِ عَزَّ وَجَلَّ بِعَمَل بَعدَ الفَرائِضِ احَبَّ الَى اللهِ تَعَالَى مِن انْ یَسَعَ النّاسَ بِخُلُقِهِ(3) .
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1 ـ روضه الواعظین : 2 / 460 ، مجلس فى ذکر الحیاء ; بحار الانوار : 68 / 336 ، باب 81 ، حدیث 20 .
2 ـ امالى طوسى : 186 ، المجلس السابع ، حدیث 312 ; بحار الانوار : 71 / 374 ، باب 92 .
3 ـ کافى : 2 / 100 ، باب حسن الخلق ، حدیث 4 ; بحار الانوار : 68 / 375 ، باب 92 ، حدیث 4 .
ملى را به پیشگاه خداى عزّ و جلّ در نزد خدا محبوب تر از این که با اخلاقش به مردم گشایش دهد نمى آورد .