آيا باور مى كنيد كه «ارحم الراحمين، اكرم الاكرمين، سميع و بصير» مملوك و مطيع خود را در چنين لحظه اى كه احدى نمى تواند براى آن مملوك كارى كند، تنها بگذارد؟ اين را باور مى كنيد؟ اگر پروردگار عالم مملوكش را هنگام مردن تنها بگذارد و بعد از پنجاه سال فرمان بردن، از او روبرگرداند، اين خلاف تمام آيات قرآن كريم است.برخورد مالك با مملوكِ مطيع را در وقت مرگ چگونه است؟ البته ديگران نيز مملوك هستند، اما مملوك فرارى كه نخواستند حرف مالك را گوش بدهند، نه در بدن، نه در مال، نه در خانواده، نه در كسب و كار. در قديم به اين ها مى گفتند: عبد آبق؛ يعنى بنده فرارى، كه نمى خواهد حرف مولا را گوش بدهد و تحت فرمان مولايش باشد.
جزاى استقامت بر طاعت
اما آنان:«إِنَّ الَّذِينَ قَالُواْ رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقمُواْ» يعنى «استقاموا على الطاعة» قبول كردند كه پروردگار مالك آنها است و آنها مملوك او. فرمان هاى مالك خود را قبول كردند و عمرى در همان مهلتى كه خداوند متعال به آنها داده بود، نسبت به همه چيز، فرمان مالك را اطاعت كردند.حال مى خواهند به عالم بعد بروند. به كجا مى روند؟ واقعاً جايگاهشان قبر است؟ در ظلمت، تنهايى و وحشت؟ اين طورى كه به مردم ظاهر مردن را نشان مى دهند، مرگ رفتن در تنهايى، تاريكى، وحشت، جدايى و محروميت است.اما خدا در قرآن مى فرمايد: «إِنَّ الَّذِينَ قَالُواْ رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقمُواْ»همه اين حرفها نسبت به مرگ دروغ است. كجا مى رود؟ هنوز نمرده و جان نداده است و ارتباط بين بدن و جان او قطع نشده است.»
منبع : مرکز علمی تحقیقاتی دارالعرفان الشیعی