تشبيه مرگ به حمام‏

  اين بيمارى كه حضرت جواد عليه السلام به عيادتش آمده بودند، شيعه قابل قبولى بود.حضرت فرمودند: چرا به خاطر مردن گريه مى كنى؟ عرض كرد: مردن، جان كندن، فراق و انتقال به عالم بعد خيلى سخت است. اما جواب امام عليه السلام چه بود؟
امام مانند قرآن كريم، حجّت پروردگار بر بندگان است. حجّت؛ يعنى عمل امام بايد الگوى ما باشد و حرف امام را صد در صد قبول كرد؛ چون حرف امام، حرف خداست.حضرت به او فرمودند: اگر انسانى از نوك سر تا نوك پا، پوست بدنش بيمارى تاول بگيرد. تمام تاول ها پر از چرك و خون شود. اين تاول ها باز و زخم شود، باز روى آن تاول بزند و از علاج آن نااميد شوند، شخص بيمار چه حالى دارد؟ معلوم است كه بدترين حال را دارد. شخص نااميد، بدترين حال را دارد.حضرت جواد عليه السلام فرمودند: اگر به اين بيمار خبر بدهند كه حمّامى مخصوص علاج اين بيماران افتتاح شده است كه اين بيمار اگر درون آب اين حمام برود و درآيد، همين كه آب روى سرش مى آيد و تا آخر بدن را فرامى گيرد، تمام اين تاول ها را خوب مى كند و پوست بدن را مانند زمان ولادت از مادر، سالم مى كند، اين بيمار با شنيدن اين خبر چه حالى پيدا مى كند؟معلوم است بعد از اين خبر، بهترين حال را دارد. بعد حضرت فرمودند: گريه نكن، مرگ براى انسان هاى خوب مانند آن حمّام است كه مانند شستن خود از رنج ها، غم ها، تنگناها، ناراحتى ها، سختى ها و شدايد است. اين كه خوشحالى دارد