حضرت موسى شخصى را در سايه عرش آرميده ديد ، عرضه داشت : خدايا ! اين عبد با كدام عمل به اين مقام رسيده ؟
جواب شنيد به دو عمل :
1 ـ مصونيت از عقوق پدر و مادر .
2ـ نداشتن حسد .
عرضه داشت : الهى ! ثواب كسى كه عيادت مريض كند چيست ؟ فرمود : بوقت بيرون آمدن از قبر ملكى را مى فرستم تا او را در ظلمات قيامت راهنمايى كرده به محشر واردش كند . عرضه داشت : ثواب شستن ميت چيست ؟ فرمود : وى را از گناهان بيرون مى آورم همانند روز تولد از مادر . عرضه داشت : ثواب تشيع جنازه چيست ؟ فرمود : ملائكه را مى فرستم تا وى را از قبر به محشر مشايعت كنند . عرض كرد : ثواب تسليت دادن به مصيبت زده چيست ؟ فرمود : در قيامت كه سايه اى نيست وى را در سايه عرش قرار مى دهم .
اى موسى ! سائل را گرامى دار ، گرچه به انفاق چيز كمى به او باشد و يا با زبان خوش او را دور كن كه گاهى ملكى را به صورت سائل براى امتحان مردم به سوى مردم مى فرستم تا ببينم چه مى كنند ؟
منبع : برگرفته از کتاب حکایتهای عبرت آموز استاد حسین انصاریان