ایمان و اعتقاد یک باور است و جایگاه باور در قلب است و قلب را به هیچ چیزی نمی توان اجبار کرد و اساسا اسلام هیچ نیازی در خود نمی بیند که بخواهد کسی را به اجبار به خودش منتسب کند. آیا معقول است که ما بگوئیم خورشید موجودات زنده را اجبار می کند که حتما از نور او استفاده کنند؟
دین اسلام همانند خورشید نورانی است که هرگز نیازی به اجبار و اکراه و زور و شکنجه ندارد هر کسی در این دین بیاید موجبات سعادت خودش را فراهم کرده و هر کس از این دین دوری گزیند موجبات شقاوت و بدبختی خودش را برای خودش رقم زده است و لذا قرآن کریم به صراحت می گوید:« قُلْ لا تَمُنُّوا عَلَيَّ إِسْلامَكُمْ بَلِ اللهُ يَمُنُّ عَلَيْكُمْ أَنْ هَداكُمْ؛ ای پیامبر به مسلمانان بگو هرگز بر من خدا منت نگذارید که ما مسلمان شده ایم بلکه این خداوند است که بر شما منت دارد که شما را با دین اسلام هدایت نموده و به سعادت ابدی راهنمایی کرده است». و در آیه دیگر می فرماید: « إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللهِ الإِْسْلامُ» « وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الإِْسْلامِ دِيناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ؛ هر کس غیر اسلام دینی را انتخاب کند هرگز از او پذیرفته نمی شود و در قیامت نیز اهل جهنم خواهد بود».و پیامبر اکرم(ص) هم دین و مذهب را تشبیه به کشتی نوح فرموده که هر کسی در این کشتی بنشیند از همه بلاها در امان است و هر کس از این کشتی دوری گزیند هلاک خواهد شد.پس نتیجه سخن اینکه اسلام هرگز نیاز به اجبار و زور ندارد و احدی را هم به زور و اجبار وادار نمیکند و اساسا دین اجباری و زوری به مقدار پشیزی هم ارزش ندارد.