الهی ، ای زبانم در وصفت لال ، ای رحم کننده بر اطفال ، ای یادت سوز و گداز و حال ، ای محول احوال ، ای بخشندۀ عقل فعال ، ای کوبندۀ دجال ، ای منزه از قیل و قال ، ای حساب کنندۀ ، ذرۀ مثقال ، ای رقیب اعمال و افعال ، ای مرا عاقبت و آمال ، مرا قرار ده از ابدال ، ای تکیه گاه دل ، ای دنیا و آخرت مرا حاصل ، این ناقص را نما کامل ، گرچه نیستم قابل ، ولی قبول کن این ناقابل ، که با تمام وجود تراست مایل ، ای صفای دل ، ای وفای دل ، ای برای دل ، ای دوای دل ، ای شفای دل ، ای صلای دل ، ای معنای دل ، ای معمای دل ، ای درای دل ، ای صدای دل ، ای آوای دل ، ای دلربای دل ، ای سزای دل ، ای ضیای دل ، ای صبای دل ، ای ولای دل ، ای جلای دل ، ای خدای دل ، ای کیمیای دل ، جلوه ای کن بخانه دل ، آباد کن کاشانه دل ، در عشقت بسوز پروانه دل ، از می عشقت پر کن پیمانه دل ،آباد کن خم خانه دل .
برگرفته از کتاب مونس جان