علامه طباطبايى رحمه الله در حال احتضار

آيت الله جوادى آملى مى فرمودند: لحظات آخر عمر علامه طباطبايى- صاحب كتاب تفسير «الميزان»- به ديدن ايشان رفتم، ديدم نشسته اند و چشم ايشان به گوشه اى خيره شده است و حرف نمى زنند، فقط وقتى مى خواستند از دنيا بروند، زير لب گفتند: هشتاد سال به انتظار اين لحظه بودم كه تو را ببينم، حال ديدم. اين را گفتند و رحلت كردند. اين مزد هزينه كردن عمر به صورت مثبت است. خيلى غصّه مى خورم براى جوان ها در روزى كه مى خواهند بميرند و در آرزوى چند زن و دختر آه بكشند كه كجا هستند؟ چند دختر آلوده به فرهنگ اسراييل و آمريكا را هنگام مردن مى خواهى چه كار؟ مى خواهند براى تو چه كار كنند؟ بيايند آنجا كه باز تحريك شهوت كنند؟ آنجا كه ديگر جاى تحريك شهوت نيست. اگر راست مى گويند، بيايند تو را از دست ملك الموت درآورند. با خدايى كه «لايمكن الفرار من حكومتك» «1» چه كار مى خواهند بكنند؟ يا كسى كه عمرى بر محور اسكناس بوده و هنگام مردن، به هر چه كه در اين دنيا هست، بد و بى راه مى گويد كه چرا دارند مرا از پول هايم جدا مى كنند؟
غسل در اشك زدم كاهل طريقت گويند             پاك شو اول و پس ديده بر آن پاك انداز
بالاترين لذت در لحظه مرگ
شما مى دانستيد كه خدا آخرين و بالاترين لذتى كه براى بنده هاى خود مقرر كرده است، در لحظه مرگ است؟ همه مى گويند: مرگ تلخ است. به خدا قسم اصلًا اين طور نيست. اگر مرگ تلخ است، پس خدا در قرآن چه مى فرمايد:«فَكَشَفْنَا عَنكَ غِطَآءَكَ»
اين سند قرآنى است. بعضى ها هنوز نمرده اند، پرده ها را كنار مى زنند كه آن طرف را ببينى، تو آن طرف را ببين، من نيز با گوش تو تماس مى گيرم و مى گويم:
 «يأَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ* ارْجِعِى إِلَى رَبّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً* فَادْخُلِى فِى عِبدِى* وَ ادْخُلِى جَنَّتِى»
چه لذتى از اين بالاتر؟ چه كسى مى گويد كه مرگ زهر تلخ و از زهر عقرب بدتر است؟ براى چه كسى بدتر است؟