بدون شک در زمان شهادت شهدای صدر اسلام مجلس عزا و سوگواری وجود داشته است و عزاداری و گریه حضرت رسول خدا(ص) بر بدن عمویش حمزه سید الشهداء در تمام کتابهای شیعه و سنی آمده است که وقتی خانواده های شهدای احد هر کس برای شهید خودش عزاداری می کرد رسول خدا به منزل عمویش حضرت حمزه(ع) تشریف بردند و در آنجا مشغول عزاداری و گریه بر حضرت حمزه(ع)و وقتی علت را از آنحضرت پرسیدند که چرا به خانه حمزه تشریف آوردید آنحضرت فرمود:
«فان عمی حمزه فلا یباکی له» همانا عموی شهیدم حضرت حمزه (ع) گریه کنی در خانه ندارد و من گریه کن عمویم هستم.
و پس از شهادت حضرت امام حسین علیه السلام امامان و پیشوایان دینی ، ما را امر و توصیه بر اقامه عزای سید و سالار شهیدان نموده اند و نحوه عزادای را به دست خود مردم سپرده اند و هر قوم و طایفه ای همانطور که رسم محلی خودش هست و برای عزیزانش عزاداری می کند برای سید و سالار شهیدان هم عزاداری می کند و سینه زدن بهترین نوع عزاداری است که تمام اقوام و قبیله ها آن را پذیرفته و هیچ عالم و مجتهدی با او مخالفت نکرد، بلکه خود مجتهدین نیز در صف سینه زنها حاضر و به سینه زنی مشغول می شوند و خود این سیره و روش همیشگی و جاری در بین مسلمانان بهترین دلیل و مجوز شرعی برای سینه زنی می باشد و هیچ معصومی ما را از آن منع نکرده و اگر سینه زدن کار ناشایستی بود باید حداقل یک امام یا یک پیشوا دینی و مذهبی مردم را از آن نهی می کرد .