انسان، تنها خسران‏گر عالم‏

كار باطل در نباتات، درختان و حيوانات عالم نيست. بخش خسارت در آنجا ديده نمى شود. هر چه هست، تجارت است. اين جنس دو پاست كه مرحله ديگرى به نام خسارت به وجود آورده است، چون عمر خود را در انحراف هزينه مى كند. هيچ درد ديگرى نيست. قسم به زمان، به اين قطعه از زمان، به بعد از ظهر، به حدود شش ساعت عمر شما انسان ها. قسم مى خورد كه چه چيزى بگويد؟ «إِنَّ الْإِنسنَ لَفِى خُسْرٍ»  اين «انّ» آب پاكى را روى دست همه ريخته است؛ يعنى قرآن حرف سست نزده است. «انّ» يعنى بى ترديد، بى شك و قطعاً. خيلى از ترجمه هاى قرآن را ديدم كه از اين حروف در ترجمه غفلت شده است، يعنى آنها اصلًا ترجمه نشده است. در حالى كه «انّ»، «انّ»، «كان»، «يكون»، «لعلّ» اين ها از جانب پروردگار عالم در قرآن مجيد، به طرز حكيمانه اى به كار گرفته شده است. «الف و لام» در كلمه «الانسان» به معناى كل و جميع است. كلمه «فى» يعنى در، ظرف است. اين لام كه بر سر كلمه «فى» آمده است، چيست؟ در عربى خيلى مواقع داريم كه «فى» به كار برده شده، اما لام ندارد؛ «ذَ لِكَ الْكِتبُ لَارَيْبَ فِيهِ هُدًى لّلْمُتَّقِينَ» «إِنَّ فِى خَلْقِ السَّموَ تِ وَالْأَرْضِ»
اما لام ندارند، پس براى چه در اينجا لام بر سر «فى» درآمده است؟ اين لام به چه معناست؟ اين لام همان كار «انّ» را مى كند. اين لام را كه آورده است، يعنى مسلماً، قطعاً، بى ترديد، چون پاى خسارت سنگينى در كار است و با كلمه «انّ» و «لام» مى خواهد هشدارى قوى بدهد.«إِنَّ الْإِنسنَ لَفِى خُسْرٍ» قسم به زمان، قطعاً و مسلماً همه انسان ها در خسارت، سرنگون هستند.