رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «ما تَرَكْتُ بَعْدِى فِتْنَةً أَضَرَّ عَلَى الرِّجالِ مِنَ النِّساء» براى مردان امت بعد از خودم، فتنه اى را خطرناك تر و زيانبارتر از زنان هرزه، خبر ندارم. يعنى از فتنه ربا خطرناك تر است. چند سال كسى ربا مى خورد، بعد مى فهمد كه كار بدى كرده است، توبه مى كند. مى رود و اضافه هايى را كه از مردم گرفته است، پس مى دهد.
اما جوانى كه به دنبال زن نامحرم هرزه و ناپاك رفته است و لذتش را به پاى اين زن برده و بعد از چند سال دچار تب مى شود، مى رود آزمايش خون مى دهد، مى گويند: ايدز گرفته اى، توبه ايدز چيست؟ توبه نابود شدن جوانى است؟ توبه مرگ آن جوان به خاطر زنا چيست؟ يا مرد زن دارى كه به دنبال چنين زنانى رفته و همسر، دختر و پسرش را آزرده و آبرويش بر باد رفته است، اين همسر زحمت كشيده پاكدامن، با زحمات سنگين، چند فرزند از اين شوهر در دامنش بزرگ شده اند، توبه ظلم و سوزاندن قلب و جگر اين ها چيست؟ خيلى از گناهان با توبه قابل جبران است، اما گناهان روابط نامشروع گاهى قابل جبران نيست.
گناه مردى كه به خاطر روابط نامشروع، زندگى خانوادگى اش از هم پاشيده شده و زن و فرزندانش آواره شدند را با چه توبه اى مى توان جبران كرد.
سنگينى گناه زنا
روايت ديگرى بيان كنم كه در معتبرترين كتاب ها نيز نقل شده است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايد: «لَنْ يَعْمَل ابنُ آدَمَ عَمَلًا أعْظمُ عِنْدَ اللهِ تَبارَكَ وَ تَعالى مِنْ رَجُلٍ قَتَلَ نبياً وَ إماماً أو هَدَمَ الكَعْبَةَ التى جَعَلَها الله عز و جل قِبلةً لِعِبادِهِ أَوْ أَفْرَغَ مائَهُ فِى امْرأةٍ حَراماً» در تمام اين عالم، فرزند آدم عملى را سنگين تر از كسى كه يكى از اين چهار عمل را مرتكب شده است، انجام نداده است: كسى كه پيامبر يا امامى را كشته باشد، سوم: يا كعبه اى را كه خداوند قبله بندگانش قرار داده، خراب كند، چهارم: يا انسانى كه با زنِ نامحرمى رابطه برقرار كرده و زنا كند. اين داستان شهوت است، كدام شهوت؟ شهوت زليخا، زن خائن. اما چرا نتوانست به حضرت يوسف عليه السلام دست بيابد؟ حضرت يوسف عليه السلام مگر در كجا قرار داشت؟ جواب اين سؤال را از خدا بشنويد.
منبع : پایگاه عرفان