در حالیکه هفده ماه از ورود نبی اکرم محمد مصطفی (ص) به مدینه می گذشت، به دستور خداوند، کعبه قبله مسلمانان گردید. پیش از تغییر قبله، مسلمانان رو به سوی بیت المقدس ایستاده و نماز می گزاردند. اما در روز دوشنبه برابر با نیمه ماه رجب، در حالیکه حضرت رسول نماز ظهر را در مسجد بنی سلمه اقامه کرده بودند، فرمان تغییر قبله از سوی حضرت حق صادر شد و حضرت رسول در همان حال نماز، روی به جانب مسجدالحرام کرد ودو رکعت پایانی نماز ظهر را به سوی کعبه خواند. به همین دلیل این مسجد در تاریخ اسلام به مسجد ذوالقبلتین معروف شده است.
تغییر قبله از مسجد الاقصی به مسجد الحرام، بر یهودیان و منافقان مدینه گران آمد. زیر ا یهودیان تا آن روز مسلمانان را سرزنش نموده می گفتند: محمد قبله ندارد و به سوی قبله ما نماز می گزارد و رسول خدا از این سرزنش یهودیان و منافقان آزرده خاطر بود، اما با فرمان تغییر قبله زمینه سرزنش از میان رفت و یهودیان خلع سلاح شدند.
خداوند در فرمان تغییر قبله خطاب به حضرت رسول می فرمایند:
ما برای تو قبله ای قرار می دهیم، که از آن خشنود باشی، پس برگردان روی خود را به سوی مسجد الحرام و هرجا که بودید، روی های خود را به آن جهت برگردانید.
منبع : پایگاه استاد حسین انصاریان