قرآن مجيد را در حد خودمان مى فهميم، يك راه فهمش هم اين است كه ما قرآن مجيد و مفاهيمش را در ميان مردم ببريم و مردم را تشويق بكنيم به شركت در جلسات آنها، از زبان ما قرآن مجيد را بفهمند كه البته در آن جلسات ما كارى بايد بكنيم كه امام محمد غزالى در يكى از كتابهايش كرده كه فكر مى كنم به نام جواهر القرآن است، از سى جزء قرآن در همه ى زمينه ها آياتى را انتخاب كرده كه اين آيات با عقايد مردم، با اخلاق مردم با افعال مردم، سر و كار دارد، حالا نيازى نيست كه در جلساتى كه توده ى مردم شركت دارند از اول تا آخر قرآن را برايشان شروع كنيم همين آياتى كه در ارتباط با عقايد حق است، در ارتباط با اخلاق است، در ارتباط با اعمال است، خودمان انتخاب بكنيم و برايشان توضيح بدهيم، در اين كتاب نگاهى به معنا و تفسيرش هم ندارد تدبر در قرآن چيزى است كه خدا خواسته و به كسانى كه اهل تدبر نيستند حمله هم مى كند أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى قُلُوبٍ أَقْفالُها ببينيد اقفال را هم جمع آورده معنيش اين است كه درِ گوش قلب و روزنه هاى گيرندگى قلب را به روى قرآن بسته اند و يك عده اى كه اصلا سراغ قرآن نمى آيند و يك عده اى هم فقط سراغ قرائتش هستند.
منبع : پایگاه عرفان