فلاح و رستگارى‏

وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ:

نسبت به خدا در همه امورتان پروا كنيد تا هماى فلاح و رستگارى را در آغوش بگيريد.

فلح در لغت به معناى شكافتن است، و از آنجا كه زارع و كشاور زمين را با گاو آهن مى شكافد و هر گونه مانع رشد دانه ها را از ميان برمى دارد، و زمين را آماده تخم پاشى و رشد گياه مى كند عرب به او فلاح مى گويد.

كسى كه با رعايت تقوا در همه شئون حيات، موانع راه سعادت دنيا و آخرت را بر طرف مى كند، و آنچه را سد راه خوشبختى است مى شكافد و حركت در راه حق را ادامه مى دهد يقيناً به فلاح و رستگارى كه همانا نعمت جاويد الهى در قيامت است مى رسد.

راغب اصفهانى در كتاب المفردات خود كه بيان و توضيح لغات قرآن است مى نويسد: فلاحى كه اهل تقوا و آراستگان به ايمان در قيامت به آن مى رسند عبارت است از: دانش و معرفت بى جهل، عزت به ذلت، حيات بى مرگ، ثروت و غناى بى فقر است.