اين چند جمله اميرالمؤمنين عليه السلام كمال پختگى عقل است:
«أَنْ تَعْبُدَ اللّهَ بِقَدْرِ حاجَتِكَ اليه»
به اندازه اى كه خودت را محتاج خدا مى دانى، او را عبادت كن. البته اين ها نياز به تحليل و موشكافى دارد كه ما چقدر محتاج خداييم؟ در دنيا، وقت مرگ، در برزخ و قيامت.
«وَ أَنْ تَعْصِيَهُ بِقَدْرِ صَبْرِكَ عَلى النّارِ»
به اندازه اى كه طاقت عذاب دوزخ را دارى، گناه كن.
خود اميرالمؤمنين عليه السلام در دعاى كميل مى فرمايد كه چقدر توان آتش دوزخ را داريد:
«وَ هذا ما لا تَقُومُ لَهُ السَّمواتُ وَ الْارْضُ»
خدايا! تمام آسمان ها و زمين تو طاقت آتش دوزخ را ندارند. پس به اندازه اى كه طاقت عذاب جهنم را دارى، گناه كن.
«وَ أَنْ تَعْمَلَ لِدُنْياكَ بِقَدْرِ عُمْرك فيها»
براى امور دنيايى به قدرى تلاش كن كه بنا است در آن بمانى. آخرش بايد بميرى و براى وارثان بگذارى. چند سال در دنيا مى خواهى بمانى؟
پيغمبر صلى الله عليه وآله كه مى فرمايند: اكثر عمر امت من بين سصت تا هفتاد سال است.
هفتاد سال مى خواهى بمانى، اين همه دوز و كلك و ربا و تقلب براى چه انجام مى دهى؟
منبع : پایگاه عرفان