قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

حرمت دروغ‏

 


كسى كه يك دروغ بگويد، حالا فرقى نمى كند اين دروغ را به خدا بگويد، به خلق خدا بگويد، به مردم مملكت بگويد، دولت به مردم بگويد، شوهر به زن بگويد، زن به شوهر بگويد، فرقى ندارد.

دويست و هشتاد و سه بار خدا در قرآن گفته از دروغ و افترا بپرهيزيد حتى به زن در خانه نمى شود دروغ گفت، او يك انسان است در مقابل شما، حق نداريد دروغ بگوييد، اگر يك روايتى هم گفت كه به زن در خانه دروغ بگويى عيبى ندارد، اين روايت را بگذارى در مقابل دويست و هشتاد و سه آيه قرآن كه عليه دروغ و افترا فرياد زده است اين روايت ديگر ارزش برايش باقى نمى ماند.

از دروغ گفتن به شوخى بپرهيزيد، اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمايد: دروغ به شوخى طعم ايمان را از شما خواهد گرفت  و ما نيازمان از تشنه در بيابان گرم به طعم ايمان بيشتر است، براى اينكه اگر ما مزه ايمان را نچشيم عمل با ارزش نمى توانيم پيدا كنيم.

خيلى ها ايمانشان اجبارى است، عاشقانه نيست عملى كه توأم با عشق نباشد ارزش ندارد، نماز و روزه اجبارى چه ارزشى دارد، نمازگزار بايد تمام نمازش را عشق، پر كند.

اين گونه كه حضرت مى فرمايد: يعنى وقتى كه نمازش تمام شد غصه اش شود.

امام صادق عليه السلام مى فرمايد: هميشه با آب غصه دلت را شستشو بده.


منبع : پایگاه عرفان
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب


بیشترین بازدید این مجموعه