كينه ورزى، كينه توزى و دشمنى با مردم بدون علت شرعى، ممنوع و حرام است.
كينه ورز و كينه توز براى فرو نشاندن آتش كينه مجبور است آلوده به ستم و ظلم و گرفتار بعضى از معاصى و گناهان شود.
كينه ورز و كينه توز از رحمت آوردن به مردم و مهربانى به همگان بركنار است، و به همين خاطر بر اساس آيات قرآن و روايات از رحمت و لطف حق در دنيا و آخرت محروم است.
على عليه السلام مى فرمايند:
الْحِقْدُ ألْأمُ الْعُيوبِ .
كينه پست ترين عيب هاست.
و در كلامى ديگر فرموده اند:
الْحِقْدُ مِنْ طَبايِعِ الْاشْرارِ .
كينه از سرشت مردم شرير است.
و در سخنى ديگر اعلام نموده:
الْحِقْدُ نارٌ كامِنَةٌ، لَايُطْفيها الّا مَوْتٌ اوْ ظَفَرٌ .
كينه آتشى پنهان است كه آن را جز مرگ يا پيروزى بر طرف مقابل خاموش نمى كند.
امام على عليه السلام فرمودند:
احْصُدِ الشَّرَّ مِنْ صَدْرِ غَيْرِكَ بِقَلْعِهِ مِنْ صَدْرِكَ .
شر و فتنه را از سينه ى ديگرى با درآوردنش از سينه ى خودت ريشه كن كُن.
امام در سخنى ديگر فرمودند:
سَبَبُ الْفِتَنِ الْحِقْدُ .
علت فتنه ها كينه است.
و در كلامى ديگر فرمودند:
مَنِ اطَّرَحَ الْحِقْدَ اسْتَراحَ قَلْبُهُ وَلبُّهُ .
كسى كه كينه را كنار انداخت قلب و مغزش استراحت كرد.
و در بيانى فرمودند:
لَيْسَ لِحَقُودٍ اخْوَةٌ .
براى كينه توز برادرانى نيست.
در دعاى ندبه مى خوانيم كه پس از وفات رسول عزيز اسلام تمام بلاهايى كه از جانب مردم به اهل بيتش رسيد، و همه ى فتنه هايى كه ايجاد شد، و انحرافاتى كه در دين و حيات مردم به وجود آمد، و جبرانش تا قيامت محال است، معلول حقد و كينه ى فتنه گران و حسودان بوده.
منبع : پایگاه عرفان