« قال » من وقتى به او مى گويم: شعبان روزه گرفتى، من شفيع تو هستم، خدا روى دست منِ پيغمبر بلند مى شود؛ فضل و عنايت بيشترى را نشان مى دهد.
روزه دار و حق اللّه و حق الناس
« قال فيقول الله تعالى: أما حقوقى فقد تركتها لعبدى »
بنده من! خيلى از برنامه ها را به من بدهكار هستى؛ نماز قضا و مشكلات ديگر دارى، اما به احترام ماه رمضان، همه آنها را به تو بخشيدم. بدهى هايت را بخشيدم « تركتها » و از تو نمى خواهم.
« أما حقوق خلقى » اما كسانى كه تو به آنها بدهى دارى، من الان به آنها اعلام مى كنم: در مقابل گذشتى كه از شما مى كنم، از بنده من گذشت كنيد. يعنى من خودم حسابت را با ديگران تصفيه مى كنم.
منبع : پایگاه عرفان