مصاديقى از ظلم در زندگى اجتماعى

من كه نمى دانم شما شغلتان چيست، اما اگر شغل دولتى داريد، با پيكان مى توانيد رفت و آمد كنيد، و حقتان هم همان مقدار است، اگر در ماشين بالاتر بنشينيد، خودتان تقاضا و زمينه چينى كنيد كه به شما بدهند، شما ظالم هستيد.

اگر حق اين است كه هشت ساعت براى ملت كار كنيد، به همان حقوق هم امضا داديد و وارد اداره شديد، بخواهيد صبح ها به اداره برويد، دو ساعتش را درست كار نكنيد يا بخوابيد، حقوق آخر ماه شما، حقوق ظالمانه و حرام است.

اگر من روى منبر بيايم و با يك ساعت حرف زدن، سر شما را گرم كنم، در حالى كه حركت باطنى و عقلى برايتان ايجاد نكنم، من ظالم هستم.

كسى كه با سه سير غذا سير مى شود، اگر سه سير و نيم بخورد، ظالم است. كسى كه حقش است كه پنج ساعت بخوابد، اگر دو ساعت بخوابد، و به بدن فشار بياورد، ظالم است. كسى كه كمتر از حد لازم بدن بخورد، ظالم است. كسى كه اين قدر عبادت كند كه خسته و كسل بشود، ظالم است.

عادل يعنى آن انسانى كه هر برنامه اى از زندگى را سرجاى خودش قرار داده است.