حكايتى در علاقه به خوبى‏ها

استاد داشت سخنرانى مى كرد، كسى هم بيرون داد زد: من خرم را گم كرده ام، هر كس پيدا كرده بياورد، جايزه خوبى به او مى دهم.

استاد به شاگردانش گفت: از قيافه و صداى خيلى قشنگ چه كسى بدش مى آيد؟ يكى از شاگردانش بلند شد و گفت: من.

استاد گفت: به او بگوييد: خرت اينجا است، بيا بردار و ببر.

آدم كه نبايد از خوبى ها بدش بيايد. تمام انبيا عليهم السلام خوبى هاى خدا را دوست داشتند، خدا هم هر چه ساخته، خوب ساخته است.

در قرآن مى گويد: شما تا روز قيامت در كره زمين جاهايى را داريد كه مركب هايى مثل قطار، هواپيما، هلى كوپتر يا ماشين نمى رود، مگر مركب هايى كه من ساخته ام تا صبح قيامت به اين حيوانات اهلى محتاج هستيد و آنها را مى خواهيد.

حالا هواپيما نشين هم هستى، باش. هواپيما و قطار اگر نباشد، لنگ نيستى، اما اگر حيوانات اهلى نباشند، لنگ هستيد.